شهید ابراهیم بیرانوند در سال ۱۳۴۵ش در خرم‌آباد چشم به جهان هستی گشود. در کودکی، بسیار مهربان بود و نیز احساس مسئولیت می‌کرد و به پدر و مادر خود احترام می‌گذاشت. کودکی باهوش و زیرک بود و از‌‌ همان دوران خردسالی، نماز می‌خواند؛ نه این‌که تمام نماز را بلد باشد بلکه هنگامی که مرحوم پدرش نماز می‌خواند، ابراهیم نیز با او کلمات را تکرار می‌کرد. در سال ۱۳۵۱ش راهی مدرسه شد و دوران ابتدائی را با موفقیت پشت سر نهاد. دوران راهنمایی وی - در شرایطی که سال اول راهنمایی وی مصادف با سال ۱۳۵۷ش و اوج مبارزات انقلابی مردم بود - تظاهرات در خیابان‌ها برپا می‌شد و مردم راهپیمایی می‌کردند. ابراهیم نیز سال اول راهنمایی در راهپیمائی‌ها و تظاهرات بر علیه رژیم ستم‌شاهی شعار می‌داد و در تمام راهپیمائی‌هایی که علیه رژیم شاه برپا می‌شد، شرکت داشت. هنگامی که ابراهیم در حال شعار دادن بود به‌وسیله گاردی‌ها مجروح شده و پای چپش تیر خورده و زخمی شد و مدت ۴۰ روز در خانه بستری بود. درحالی‌که با عصا راه می‌رفت و هنوز زخمی بود اما در خانه ماندن را طاقت نمی‌آورد و به راهپیمایی می‌رفت. ابراهیم پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، به جهاد سازندگی رفت و مدت یک سال و سه ماه در آن نهاد مقدس خدمت نمود و بعد از چندی از طرف جهاد، به میدان جنگ اعزام و به بسیج ملحق شد. وقتی که وارد جهاد سازندگی شد، ۱۵ سال تمام داشت. اولین مأموریت ابراهیم پس از عزیمت به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، در فکه و حمله‌ محرم بود. وی در اهواز آموزش بسیج را به نحو احسن گذراند. بعد از آن، به تنگه‌ چزابه اعزام شد و در‌‌ همان‌جا به‌عنوان تخریب‌چی مشغول خدمت شد. سال ۱۳۶۱ش بود که پای راست و دست راست او - که سه انگشت آن نیز از کار افتاده بود - تیر خورد و به مدت ۴۰ روز در بیمارستان ساسان تهران بستری شد. بعد از ۴۰ روز به خانه آمد و پس از چند ماه استراحت و البته خدمت در پادگان حمزه، در ۷ آذرماه ۱۳۶۲ش به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خرم‌آباد درآمد. ابراهیم در مدتی که در سپاه بود، به مدت ۶ ماه در کردستان انجام وظیفه نمود. وی در تیپ تکاوران قدس واقع در سنندج در تیپ ۱۵ امام حسن علیه‌السلام، در واحد تخریب و انفجارات به مدت ۲ ماه و در واحد بسیج خرم‌آباد به مدت ۸ ماه مشغول خدمت بود و در اهواز نیز به مدت ۳ ماه و ۲۰ روز، دوره عمومی سپاه پاسداران را دیده و به مدت ۴۵ روز هم دوره تخصصی در رشته انفجارات را همراه با جان‌برکفان سپاه اسلام طی کرد. در سال ۱۳۶۳ش عضو گروه اطلاعات عملیات سپاه پاسداران گردید. در‌‌ همان سال ازدواج نمود که حاصل آن وصلت، دختری به‌نام زهرا می‌باشد. ابراهیم بیرانوند، سرانجام در تاریخ بیست و نهم آذرماه سال ۱۳۶۳ هجری شمسی در سن هجده سالگی در منطقه زبیدات در حین آتش تهیه شدید دشمن بعثی به فیض عظمای شهادت نائل آمد.