شهيد رضا هوشيار فرزند حاج حسين روز اول اسفند ماه 1348 مصادف با پانزدهم رمضان المبارك و ولادت باسعادت امام حسن مجتبي (ع) در روستاي مصرقان و در خانواده اي مذهبي و متدين ديده به جهان گشود. وبا چهره نوراني خود چشمان منتظر پدر و مادر را روشن و آرام بخش دل آنها گرديد وي پس از گذراندن دوران كودكي در آغوش پر مهر خانواده درهمان روستا وارد مدرسه شد و تحصيلات ابتدائي خود را آغاز كرد اين شهيد بزرگوار چنان از تربيت خانواده گي بهره برده بود كه در همان اوان كودكي و قبل از رسيدن به سن بلوغ نماز هاي خود را بطور مرتب ميخواند وروزه ميگرفت و همه معلمان از درس و اخلاق او رضايت كامل داشتند. پس از دوران ابتدائي وارد مقطع راهنمائي در مجتمع شبانه روزي شهيد بهشتي دوزج گرديد او در آن مقطع و مكان نيز از شاگردان نمونه بود و همواره درنماز جماعت مجتمع شركت ميكرد حتي زمانيكه امام جماعت حاضر نبود وي بعنوان امام جماعت نماز را اقامه ميكرد اين شهيد والا مقام از اعضاي برجسته پايگاه بسيج شهيد نبي سروري روستاي مصرقان بود ودر آن پايگاه فعاليت ميكرد او دو مرتبه بصورت داوطلبانه در جبهه هاي جنگ شركت كرد بار اول در سال 1365 بود كه در عمليات كربلاي چهار از ناحيه سر مجروح شد ولي سعي ميكرد كه كسي از مجروحيت او با خبر نشود و مخصوصا" جراحات خود را از مادرش پنهان ميكرد كه مبادا او ناراحت شود و مهر مادري ما نع اعزام مجدد او گردد. و بار دوم نيز در سال 1366 به منطقه عملياتي شلمچه اعزام و در گردان ولي عصر (عج) به مقابله با دشمنان اسلام پرداخت و پس از رشادتهاي فراوان در كنار فرمانده دلاور اسلام شهيد مهدي ناصري در تاريخ 4/10/1366 شربت گواراي شهادت را نوشيد واين كبوتر خونين بال نيز پر كشيده و از جمع ياران زميني خود جدا و به ياران جنت نشين خود پيوست وبدن پاكش در تاريخ 7/10/1366 در قبرستان روستاي مصرقان آرام گرفت. اوفردي آرام و متين و بسيار مؤدب بود همواره اسوه و الگوي دوستان و نزديكان خود بود. در نامه هاي خود دوستان را به اقامه نماز اول وقت و پشتيباني از امام خميني و ولايت فقيه سفارش كرده و همچنين به پدر و مادر خود سفارش كرده كه وقتي از من ياد كرديد براي مظوميت امام حسين (ع) وعلي اصغر او گريه كنيد . اميدواريم خداوند متعال روح او را باشهداي كربلا محشور كرده و به ما نيز بصيرت شناخت راهش را عنايت فرمايد انشاالله. روحش شاد وراهش پر رهرو باد.