استاد شهید، آیت‌الله العظمی مرتضی مطهری در تاریخ سیزدهم بهمن‌ماه سال ۱۲۹۸ هجری شمسی در شهر فریمان قدم به عرصه حیات گذارد. معظم‌له پس از تحصیل مقدمات، راهی حوزه علمیه قم شد و از محضر بزرگانی هم‌چون آیت‌الله العظمی بروجردی، علامه طباطبایی و حضرت امام خمینی (ره) بهره برد و در همه این سال‌ها ضمن تحصیل علوم مختلف، به تزکیه و تهذیب نفس پرداخت چنان‌که به روشن‌بینی و هوش و ذکاوت و دقت علمی کم‌نظیری دست یافت. با شروع نهضت اسلامی ایران از سال‌های ۱۳۴۱ش و ۱۳۴۲ش، شهید مطهری نیز فعالانه وارد صفوف نهضت شد و اوج فعالیت‌هایش در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش بود که توسط ساواک دستگیر و زندانی شد و پس از آزادی نیز تمام هم و غم خود را مصروف تشکل نیروهای مبارز و مسلمان و حفظ نهضت از آسیب‌ها و انحرافات کرد. در این سال‌ها، استاد به تبیین فرهنگ اسلامی در جامعه پرداخت و در پایگاه‌های مختلف مخصوصاً حسینیه ارشاد، مسجد جاوید، مسجد الجواد و... به آگاهی بخشیدن به نسل جوان و دیگر اقشار جامعه ایران پرداخت تا این‌که در سال ۱۳۵۱ش توسط ساواک دستگیر و ممنوع المنبر شد. با این‌همه استاد فعالیت‌های خود را ادامه داد و رابط اصلی امام امت (ره) در کشور با مردم و گروه‌های مختلف و هدایت‌کننده خط فکری نهضت به‌شمار می‌رفت و در آستانه انقلاب نیز نقش بسیار مهمی را در شورای انقلاب و... در راستای پیروزی نهایی انقلاب اسلامی ایفا نمود. سرانجام، این مبارز خستگی‌ناپذیر و دانشمند و فقیه عالی‌مقام به‌وسیله جنایت‌کاران جاهل گروهک فرقان در شب دوازدهم اردیبهشت ۱۳۵۸ش به شهادت رسید. شهید مطهری دارای خصوصیات منحصر به فردی بود که مهم‌ترین آن‌ها جامعیت معظم‌له بود، به‌طوری‌که در همه صحنه‌های عملی و نظری حضور فعال داشت. از استاد شهید آثار گران‌قدری در زمینه‌های مختلف به‌جای مانده که همواره تبیین‌کننده اسلام ناب محمدی (ص) و دارای دقت، ظرافت، روشن‌بینی و جامعیت کم‌نظیری بوده و هست.