شهید احمد قاسمی یکی از گل‌های پرپرشده روحانیت است که در پنجم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۴۰ش در روستای سقی از توابع شهرستان گناباد چشم به جهان هستی گشود. دوران طفولیت را در کانون مهر و محبت والدینی متدین، پاک و ساده سپری نمود. در هفتمین بهار زندگی‌اش راهی مدرسه شد تا الفبای رشد و کمال را بیاموزد و برای آینده اسلام فرد مؤثری باشد. پس از گذراندن تحصیلات اولیه، جذبه محبت سالار عشق به او مهلت نداد و احمد را حجره‌نشین دلدار کرد. تحصیلات حوزوی را در مدرسه علمیه امام رضا (ع) شهرستان گناباد آغاز نمود سپس برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس هجرت کرد. وی در مشهد در دروس حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ا‌ی (حفظه‌الله) شرکت می‌کرد و با بعضی از روحانیون چون شهید معظم، حجت‌الاسلام والمسلمین کامیاب و حجت‌الاسلام والمسلمین فرزانه و حجت‌الاسلام والمسلمین عجم در ارتباط بود. در مجالس مهم و محافل مذهبی و سیاسی شرکت می‌کرد و یکی از پایه‌گذاران این مجالس ارزشمند بود. مخالفت با گروهک‌های معاند اسلام و انقلاب، بحث و جدل با منافقین و مخالفت با بنی‌صدر از جمله فعالیت‌های این روحانی انقلابی بود. با شروع جنگ تحمیلی، فرمان جهاد پیر جماران، خمینی کبیر (قدس‌سره) را لبیک گفت و عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. دو بار در میدان عشق و جان‌بازی حضور پیدا کرد تا این‌که در تاریخ شانزدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در سن نوزده سالگی بر اثر اصابت ترکش خصم به بدن این سرباز فداکار امام زمان (عج) در منطقه عملیاتی میمک، به آرزوی دیرینه خود رسید و در جوار اولیای الهی در غرفه‌های بهشتی قرار گرفت. بعد از شهادت احمد، برادرانش اسلحه او را به دوش گرفتند و عازم میدان جهاد شدند. مفقودالاثر قاسمی دومین ایثارگر از این خانواده می‌باشد که در ۴ خردادماه ۱۳۶۱ش در جبهه‌های نبرد مفقودالاثر گردیده است.