شهید یعقوب پرناک، بیست و پنجم فروردین‏ماه ۱۳۴۲ش در خانواده‌ای متدین و در روستای مردمکده چشم به جهان هستی گشود. هنگام ورود به دبستان، خانواده او به‏دلیل وضعیت تحصیلی فرزندان به شهرستان آستانه مهاجرت کردند. یعقوب صبح‌ها به مدرسه می‌رفت و بعدازظهر‌ها در باغ و مزرعه به کمک خانواده می‌پرداخت. وی از ده سالگی به نماز خواندن و روزه گرفتن روی آورد. با ورود به دوران راهنمایی، در تظاهرات و راهپیمایی‌ها علیه رژیم منفور پهلوی شرکت می‌کرد. او شبانه، نفت و مواد مصرفی خانواده‌های نیازمند را به ایشان می‌رساند. او که عاشق و شیفته امام (ره) بود، با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی از ادامه تحصیل دست برداشت و با ورود به بسیج و همکاری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، خود را وقف اسلام نمود. اخلاص و وفاداری و شجاعت و دلاوری او در بسیج باعث شد که به‏عنوان یکی از پیشکسوتان سپاه شهر به‏شمار آید و پس از مدتی، لباس سبز پاسداری را بر تن کند. هم‏زمان با آغاز جنگ تحمیلی او به‏علت درگیری با منافقین، از ناحیه پا به‏شدت مجروح شد. یعقوب پس از مدتی ازدواج کرد و درحالی‏که هنوز جراحتش بهبود نیافته بود، جهت سرکشی بار‌ها و بار‌ها به مناطق جنگی عزیمت نمود و درحالی‏که چشمان معصوم کودکی چهار ماهه منتظر دستان نوازشگر و مملو از مهر پدر بود، برای آخرین‏بار راهی دیار عشق و ایثار شد و در جبهه کرخه نور بر اثر اصابت ترکش به سینه و سر، در تاریخ دوم اسفندماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی در سن نوزده سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.