شهید علی‌اصغر جعفریان اول فخرآباد، فرزند امام‌بخش و خیرالنساء، دهم مهرماه ۱۳۳۱ش در خانواده‌ای بسیار محروم و مستضعف اما مذهبی و متدین در روستای فخرآباد بجستان چشم به جهان هستی گشود. بعد از به‌دنیا آمدن علی‌اصغر، خانواده‌اش به‌واسطه فقر شدید مجبور به ترک دیار خود شدند و به گنبدکاووس مهاجرت کردند تا در آنجا بتوانند از طریق کارگری امرار معاش نمایند. علی‌اصغر به‌علت تنگ‌دستی، موفق نشد درس بخواند اما در سن دوازده سالگی به‌دلیل علاقه زیاد به مداحی در کلاس بزرگسالان ثبت‌نام نمود و خواندن و نوشتن را آموخت. علی‌اصغر به پیشنهاد پدر ازدواج کرد و برای ادامه زندگی عازم روستای زادگاهش شد. جعفریان طی ایام اوج‌گیری مبارزات مردمی انقلاب اسلامی، در راهپیمائی‌ها حضور می‌یافت و دیگران را نیز تشویق به فعالیت انقلابی می‌کرد. بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، علی‌اصغر از اعضای فعال پایگاه بود و شب‌ها در روستا نگهبانی می‌داد. شهید بزرگوار، خوش‌اخلاق و مهربان بود و در مداحی‌هایش بیش‌تر از حضرت ابوالفضل (ع) می‌خواند. علی‌اصغر، شجاع بود و حرف حق را بی‌پرده بیان می‌کرد. جعفریان با وجود داشتن چهار فرزند پسر و یک فرزند دختر در آغارین ماه‌های تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعثی عراق به خاک پاک جمهوری اسلامی ایران، از طریق بسیج به‌صورت داوطلبانه در پنجم اسفندماه ۱۳۶۰ش عازم جبهه‌های پیکار حق علیه باطل شد و در عملیات فتح‌المبین شرکت کرد و بعد از ایثارگری‌های فراوان در تاریخ بیست و نهم اسفندماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در شوش بر اثر اصابت ترکش به سر و سوختگی در سن بیست و نُه سالگی به درجه رفیع شهادت نائل گردید. پیکر مطهر شهید علی‌اصغر جعفریان اول فخرآباد، بعد از تشییعی باشکوه در گلزار شهدای روستای فخرآباد بجستان به خاک سپرده شد.