روستای حسن‌آباد شهرستان تربت حیدریه شاهد شکوفایی گلی معطر به عطر اولیای حق بود که نامش را به‌نام اول شهید مظلوم، «علی» نهادند: شهید علی درویشی. دوران کودکی علی در محیط باصفای روستایی سپری شد. تحصیلات ابتدایی‌اش را در مدرسه‌ روستا گذراند و همواره به عشق این مرز و بوم، در جهت آبادی و سازندگی خاک کشورش می‌کوشید. در محیط روستا، کمر همت به کار و تلاش بسته بود و هیچ‌گاه خستگی در وجودش راه نمی‌یافت. شرکت در محافل مذهبی و نماز جماعت مسجد روستا از علاقه‌مندی‌های علی در دوران نوجوانی‌اش بود. حضور علی در جریان فعالیت‌های انقلاب و پیروزی نهضت عظیم اسلامی و روشنگری در محیط روستا، چشم‌گیر بود. حدوداً بیست و سه ساله بود که ازدواج نمود که ثمره‌ آن به‌دنیا آمدن دو فرزند بود. در اخلاق خانوادگی‌اش بسیار به نیکویی رفتار می‌نمود. هیچ‌گاه وقت خود را به بیهودگی نمی‌گذراند یا کارهای شخصی‌اش را جلو می‌انداخت یا به دوستانش سر می‌زد و یا راهی زیارت امام غریب می‌شد. اهل مطالعه بود و رساله‌ عملیه امام (ره) را بسیار مطالعه می‌کرد. از بستگان مستمند دستگیری و به خانواده‌اش نیز سفارش آن‌ها را می‌نمود. علی که هم‌زمان با ازدواجش از روستا به مشهد آمده بود و در خانه‌ای استیجاری زندگی می‌کرد، با زحمت فراوان توانست خانه‌ای دست و پا کند. به حرفه‌ ژاکت‌بافی اشتغال داشت و آن زمان این حرفه بازار ‌چندانی نداشت، ژاکت‌بافی را‌‌ رها کرد و در یک شرکت بافندگی مشغول به‌کار شد. به انجام فرائض بسیار مقید بود و به نزدیکانش نسبت به اقامه‌ نماز و امر حجاب بسیار توصیه می‌نمود. حضور علی در نهاد مقدس بسیج و روحیه‌ بالای معنوی، او را به سوی جبهه کشاند و حدوداً اواخر سال ۱۳۶۴ش بود که سر به فرمان رهبر و مراد خویش سپرد و راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. در طول نوبت‌های سه‌گانه‌ اعزامش هر‌گاه می‌خواست به منطقه برود، به همسرش چنین می‌گفت: «برای من دعا کن که شهید بشوم و اسیر نشوم. من باید بروم و در آن برگشتی نیست.» و این‌چنین علی پس از وداعی جانسوز با دختر سه ساله‌ خود راهی دیار نور گردید. قبل از آن‌که خبر شهادتش را به همسرش بدهند، به او الهام شده بود که این اتفاق می‌افتد و هنوز یک ماه از آخرین بازگشتش نگذشته بود که پیکر مطهرش به خانه باز‌آمد. علی در تاریخ سیزدهم فروردین‌ماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی در جریان عملیات والفجر ۸ بر اثر اصابت ترکش در سن بیست و چهار سالگی راهی وصال دوست شد. پیکر مطهر شهید علی درویشی در بهشت رضا (ع) مطاف کروبیان و عاشقان است.