شهید محمود شهبازی دستجردی، یکم بهمن‏ماه ۱۳۳۷ش در خانواده‏ای مذهبی در اصفهان چشم به جهان هستی گشود. محمود از بدو کودکی طعم محرومیت و فقر را در محیط خانواده چشید. پدرش کشاورزی بود که با دسترنج خویش، چرغ زندگی را می‌‏چرخاند. او در دامان پدری زحمتکش و پارسا و مادری دردکشیده و پاکدامن، با احساسات ناب مذهبی رشد کرد و تربیت یافت. محمود، قرآن را نزد مادرش - که فرزند یک روحانی بود - می‌‏آموزد و تحصیلات دوره‏ ابتدایی را در زادگاه خود به پایان می‌‏رساند و برای ادامه‏ تحصیل، وارد دبیرستان احمدیه‏ حکیم سنایی اصفهان می‌‏شود. پس از چند سال تلاش و کوشش، مدرک دیپلم خود را با نمره‏های قابل قبول در سال ۱۳۵۶ش دریافت می‌‏کند و در‌‌ همان سال، در کنکور شرکت جسته و در رشته‏ مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت پذیرفته می‌‏شود. شهبازی به‏طور مشخص، فعالیت‏های مذهبی و سیاسی خود را از دوران دبیرستان شروع می‌‏کند. او در این دوران، به مطالعه‏ کتاب‏های مذهبی به‏ویژه کتاب‏های شهید استاد مطهری و علامه طباطبایی روی می‌‏آورد و هم‏زمان در محافل مذهبی و مجالس سخنرانی شهید اژه‏ای و... شرکت فعال می‌‏جوید. او از آن پس، با شهید اژه‏ای ارتباط برقرار نموده و فعالیت‏های مذهبی و سیاسی خود را گسترش می‌‏دهد. وی عمده‏ فعالیت‏های خود را از طریق مسجد شفیعی و ارتباط با دوستان مسجدی‏اش انجام می‌‏دهد. محمود به‏خاطر فعالیت‏های مستمر در شهر اصفهان به‏عنوان چهره‏ای پرتلاش و انقلابی‏ای ممتاز می‌‏نماید. او در روشنگری دوستان و یارانش نسبت به ماهیت رژیم شاه، از هیچ کوششی دریغ نمی‌‏کند و پس از ورود به دانشگاه نیز به ابعاد تازه‏ای از فعالیت‏های انقلابی دست می‌‏زند و در ارتباط با جمعی از دانشجویان مسلمان و انقلابی به یک رشته اقدام‏های مبارزاتی علیه رژیم مبادرت می‌‏ورزد. در اوج خفقان رژیم شاه، همراه دوستان انقلابی خود بی‏خوف و ترس، خطر می‌‏کند و در جهت افشای ماهیت رژیم در قالب تشکل‏های دانشجویی، به فعالیت‏های فرهنگی و اجتماعی گسترده‏ای می‌‏پردازد. او در دانشگاه، با انجمن اسلامی دانشجویان همکاری نزدیک و مستمر انجام می‌‏دهد و در کلیه‏ فعالیت‏های گروهی دانشجویان از جمله ورزش‏های دسته‏جمعی، پخش و نصب اعلامیه‏‌ها و شرکت در اعتصاب‏‌ها حضوری پرتلاش و گسترده می‌‏یابد. شهبازی با ایمانی راسخ و باوری استوار، پای در میدان مبارزه علیه رژیم می‌‏گذارد و تا پایان، این مبارزه را ادامه می‌‏دهد. فعالیت‏های گسترده‏ سیاسی و اجتماعی، هرگز مانع از تقویت بنیان اعتقادی - اخلاقی او نمی‌‏شود بلکه هم‏سو با انجام امور مختلف با مطالعه، آگاهی مذهبی خود را عمق می‌‏بخشد؛ از این‏رو از سر ایمان و اعتقاد، به مبارزه و روشنگری می‌‏پردازد. او در راه‏اندازی نخستین راهپیمایی وسیع مردمی در اصفهان، نقش فعال و هدایت‏گری ایفا می‌‏کند. هم‏چنین در منزل آیت‏الله العظمی خادمی از سازمان‏دهندگان این امر مهم به‏شمار می‌‏رود. شهبازی در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی نیز در تهران حضوری چشم‏گیر می‌‏یابد و دوشادوش مردم انقلابی در تسخیر پادگان‏‌ها شرکت می‌‏جوید. وی با شور انقلابی که داشت، پس از تحقق انقلاب اسلامی، چند روزی در کمیته اسلحه به دست می‌‏گیرد و به حراست از دستاوردهای انقلاب می‌‏پردازد. در اسفندماه ۱۳۵۷ش، به نهاد نوپای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوسته و به عضویت رسمی این نهاد انقلابی و مقدس جوشیده از بطن مردم درمی‏آید و در پادگان سعدآباد مشغول خدمت می‌‏شود. او تلاش زیادی در جهت تقویت تشکیلات سپاه انجام می‌‏دهد به‏طوری‏که کم‏‌تر به دانشگاه می‌‏رود و بیش‏تر وقت خود را در سپاه به فعالیت‏های انقلابی مصروف می‌‏دارد. اما پس از نفوذ گروهک‏های ضدانقلاب در محیط دانشگاه، او به‏طور جدی عمده‏ فعالیتش را معطوف به آنجا نموده و در مقابله و مبارزه با عناصر منحرف و ضدانقلاب، جبهه‏ جدیدی را در دانشگاه ایجاد می‌‏کند. در این سال‏‌ها محمود که با درایت و بینش مکتبی، پی به ماهیت نفاق سازمان منافقین برده بود، تلاش و کوشش فراوانی در دانشگاه برای افشای چهره‏ نفاق این گروهک صورت می‌‏دهد و به یاری دوستان انقلابی‏اش، این گروهک را در رسیدن به اهداف شومش مأیوس می‌‏کند. در سال ۱۳۵۹ش، برای سامان‏دهی و سازمان‏دهی سپاه پاسداران شهر همدان به این شهر می‌‏رود و با عزمی استوار و فعالیتی گسترده، این امر مهم را تحقق می‌‏بخشد و پس از چندی نیز به فرماندهی سپاه پاسداران همدان منصوب می‌‏شود. او به‏عنوان فرماندهی دلسوز و فداکار و در عین حال قاطع و منظبط، به رتق و فتق و سامان‏دهی سپاه همدان می‌‏پردازد و در جذب نیروهای متعهد و انقلابی به سپاه، دقت عمل به خرج می‌‏دهد و با سپردن مسئولیت به نیروهای شایسته، کیفیت آن را افزایش می‌‏دهد. شهبازی هم‏زمان با شروع جنگ تحمیلی، راهی جبهه می‌‏شود و در صحنه‏های مختلف کارزار، حضوری عاشقانه و فعال می‌‏یابد. وی ابتدا به جبهه‏های غرب می‌‏رود و پس از تحکیم و تثبیت مواضع رزمندگان اسلام در آنجا، به جبهه‏ جنوب عزیمت می‌‏کند و از هیچ تلاشی در مقابله با دشمن دریغ نمی‌‏ورزد و کارآمدی و لیاقت خود را در بعد نظامی به ظهور می‌‏رساند. پیش از آغاز عملیات فتح‏المبین، به مسئولیت معاونت تیپ ۲۷ محمد رسول‏الله (ص) برگزیده شده و به هدایت نیروهای تحت امر تیپ می‌‏پردازد و در تحقق اهداف عملیات و منهدم کردن نیروهای دشمن، نقش به‏سزایی ایفا می‌‏کند. محمود پس از فراغت از عملیات فتح‏المبین، تیپ ۲۷ را برای عملیاتی وسیع و بزرگ‏‌تر تجهیز و آماده می‌‏کند. او برای اجرای عملیات بیت‏المقدس، نیروهای زبده‏ تیپ را راهی محور اهواز - خرمشهر کرده و با شروع عملیات، به خطوط دشمن یورش می‌‏برد. شهبازی در این حمله نیز هم‏چون فتح‏المبین، پرشور و بارشادت در فرماندهی رزمندگان، حماسه‏ای ماندگار خلق می‌‏کند و تا دروازه‏ شهادت به آسمان عشق و سرزمین معشوق عروج می‌‏کند. سردار محمود شهبازی دستجردی، روز دوم خردادماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی در آستانه‏ فتح خرمشهر در عملیات بیت‏المقدس بر اثر اصابت ترکش خمپاره، به فیض عظمای شهادت نائل آمد. پیش از عملیات، از حالت و سکناتش معلوم بود که او دیگر برای رسیدن به حضرت دوست، برات عشق را دریافت کرده و مشخص بود که چهره‏اش آسمانی است.