سال ۱۳۳۶ش خانواده تمیمی به شوق تولد فرزندشان اعضای فامیل را دعوت نمودند، پدر بعد از قرائت اذان و اقامه نامش را عبدالعلی نهاد و او را در سایه فرامین نبی اکرم (ص) پرورش داد: شهید عبدالعلی تمیمی. او از هوش بالایی برخوردار بود و به‌همین علت برای دوستانش کلاس‌های فوق‌العاده می‌گذاشت تا در آموختن درس آن‌ها را یاری نماید. در دوران نوجوانی فعالیتش را در مسجد آغاز نمود و مبارزه با بی‌حجابی را سرلوحه کار خویش قرار داد. پخش اعلامیه و نوارهای حضرت امام (ره) تخریب اماکن فساد در سطح شهر آبادان و ساخت مواد منفجره از جمله اقدامات او بود، تمیمی در همین جریان، دوستش سیدریاض موسوی را از دست داد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، عبدالعلی با همکاری جوانان انقلاب کمیته را به راه انداخت و در اکثر مأموریت‌های آن علیه منافقین شرکت نمود. چندی بعد لباس سبز سپاه را بر تن نمود و مسئولیت اداره زندان شهرستان آبادان را پذیرفت. با آغاز غائله ضدانقلاب و انفجار خط لوله به جزیره مینو رفت و توانست عملیاتی موفقیت‌آمیز انجام دهد. در سال ۱۳۶۰ش عبدالعلی ازدواج کرد و فرماندهی سپاه جزیره مینو را پذیرفت. ساخت خانه برای عشایر و کمک به آنان در جمع‌آوری محصول و دستگیری از فقرا از خصوصیات بارز او به‌شمار می‌رفت. تمیمی در هنگام حمله رژیم بعثی به ایران به‌عنوان نماینده سپاه آبادان در ستاد جنگ معرفی شد و نقش مهمی در هماهنگی ارتش و سپاه ایفا نمود. سپس به‌عنوان مسئول محور ذوالفقاری به دفاع از ایران اسلامی پرداخت. وی تا اوایل سال ۱۳۶۰ش در این منطقه ماند و در عملیات ثامن‌الائمه به جاده ماهشهر - آبادان رفت و با تلاش بسیار آنجا را از محاصره دشمن بیرون آورد. در نیمه دوم سال ۱۳۶۰ش، مسئولیت عملیات سپاه آبادان را پذیرفت و عملیات بیت‌المقدس را با سمت فرماندهی محور کارون بر عهده گرفت. فرمانده تیپ بعثت در عملیات‌های بسیاری شرکت کرد و سرانجام با انتقال به لشکر ۳۲ انصارالحسین (ع) و پذیرفتن سمت جانشین ستاد و مسئول پادگان آموزش آبی - خاکی، به میدان رزم شتافت و در بیست و نهم اسفندماه ۱۳۶۴ش در عملیات والفجر ۸ مجروح گشت. سوم خرداد‌ماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی، روز شهادت سردار ۲۹ ساله ایران اسلامی بود.