شهید محمدعلی فنایی، پنجم خردادماه ۱۳۴۲ش در زادگاه بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران - و درست ده روز پیش از آغاز جدی نهضت عظیم اسلامی - چشم به جهان هستی گشود. محمدعلی در شهرستان خمین و در میان مردمانی متعهد و اهل ایمان رشد کرد و آموختن را تجربه نمود. محمدعلی مثل همه‌ کودکان به مدرسه رفت؛ قرائت کلام‌الله مجید را فراگرفت و موفقیت‌های تحصیلی بسیاری هم کسب نمود. او بعد از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافت و در رشته‌ برق تحصیلاتش را ادامه داد. شهید فنایی در جریان مبارزات ملت غیور ایران علیه استبداد پهلوی حاضر شد و با فریاد «مرگ بر شاه» از رژیم فاسد طاغوت بیزاری جست. به‌دنبال تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعثی عراق به مرزهای رژیم نوپای جمهوری اسلامی ایران، محمدعلی در صف رزمندگان اسلام قرار گرفت. وی قبل از آخرین اعزام گفت: «مادر من می‌توانم در بهترین جا‌ها مشغول به کار شوم اما این موارد را ارزیابی کردم و دیدم هیچ‌کدام ارزش ندارد و تنها آرزوی من شهادت است.» محمدعلی، سرانجام در روز بیستم تیرماه سال ۱۳۶۵ هجری شمسی در سن بیست و سه سالگی در جبهه‌ مهران بر اثر اصابت ترکش جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و به آرزویش نائل گشت. مزار شهید محمدعلی فنایی در بهشت زهرا (س) قرار دارد.