در این قرارداد برای اولین بار (ریال) مبنای محاسبات بازرگانی بین دو کشور قرار گرفت. از این پس ایران به جمهوری خلق چین، اتوبوس، کامیون، وانت، کود شیمیایی، ماشین های کشاورزی، روغن نباتی و پودر رختشویی صادر می کند و در عوض کاغذ لوازم التحریر، چای و مواد غذایی دریافت می دارد