بنا بر گزارش روزنامه کیهان، جمعی از روزنامه نگاران، نامه ای اعتراض آمیز مبنی بر اعمال شدید سانسور و خفقان مطبوعات تسلیم جمشید آموزگار، نخست وزیر وقت کردند.(1356ش)

این نامه افشاگرانه از طریق خبرگزاری ها به سراسر جهان مخابره شد. امام نیز دریکی از سخنرانی های خود در نجف، این اقدام نویسندگان را ستود. در پی این رسوایی ها، رژیم شاه به کارگزاری داریوش همایون، عده ای از نویسندگان و خبرنگاران روزنامه های صبح و عصر را ممنوع القلم و تهدید کرد که اگر لازم باشد همه روزنامه نگاران را زندان می اندازیم و برایشان پرونده سازی می کنیم.