قانون اساسی ایران به اسم «نظامنامه سیاسی» مشتمل بر 51 اصل که به تصویب مجلس شورای ملی رسیده بود از طرف مظفرالدین شاه تصویب و امضا شد و صورت قانونی یافت(1285ش)