با سلام دختر مجردی هستم که مدتی هست با پسری آشنا...

ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 27 ساله )

با سلام
دختر مجردی هستم که مدتی هست با پسری آشنا شدم و به بنده ابراز علاقه و از من خواستگاری کردن
با ایشون از طریق دانشگاه و بسیج آشنا شدم و بعد ها بصورت کم که باهام پیامکی در تماس بودیم و بیشتر مربوط به کار های دانشگاه و بسیج بود که ایشون این وسط بمن علاقه مند شدن و حالا
میگن دوستت دارم جز شما با کسی دیگه ی ازدواج نمیکنم و حتی شمام نه بگید به دختر دیگه ی برای ازدواج فکر نمی کنم و ... از این حرفا
ولی مشکل اینجاست که از زمانی که از من خواستگاری کردن و الان بیشتر از یک ساله میگذره هنوز به همراه خونواده یک بارم نشده که خواستگاری بنده بیان یا حداقل فقط بین خونوادهمون یه حرفی زده بشه
وهی امروز و فردا میکنن برای خواستگاری اومدن و هر بار می پرسم چی شد ؟ خونوادتون را راضی کردید؟ هی وعده فردا و پس فردا و میدن .الان رفتن به سربازی و اوضاعش سخت ترم شده اون زمانی که می شد و بیشتر وقت ها در اختیار خودش بود نتونست با خونوادش به خواستگاری من بیاد حالا که دیگه ... !
از لحاظ ایمانی خوب هستن وازنظر اخلاقی ظاهرا خوبن و شغل تقریبا خوبی دارن ( ولی فکر نکنم بدرد یه زندگی دو نفره بخوره ) و ایشون دو سال از من کوچیکتره ولی مشکل من این هست که مادرمم رو همین سن خیلی انگاری حساسن حتی به بردارم که یه دختر چند ماه از خودش بزرگتر و انتخاب کرده بود مخالفت میکرد
حالا من موندم چکار کنم ایشون که هی امروز و فردا میکنن و منم منتظرم تکلیف ایشون مشخص بشه و از یه طرف خواستگار برام میاد ولی زیاد انگیزه برای جواب دادنشون ندارم چون دوس دارم اول تکلیف ایشون مشخص بشه که از یه طرفی ام دلبستگی بمن پیدا کردن و الان خواستگار دیگه رو جواب بدم خیلی خوب نیست ، حداقل برای خودم چون عذاب وجدان می گیرم از کاری که انجام میدم,
خواهشا راهنمایی ام کنید بگید چکار کنم ؟ منتظر بمونم یا جواب یک خواستگار رو بدم ؟ خیلی ممنونم !

مشاور (خانم مریم مردانی)