( تحصیلات : فوق لیسانس ، 24 ساله )

باسلام و خسته نباشید دختری هستم۲۴ ساله به تازگی با آقایی نامزد کردم که ایشون۳۳ ساله هستن بین ما صیغه محرمیت ۳ ماهه خوانده شده که پدرم شرط ضمن عقد گذاشته که رابطه ما فقط در حد صحبت کردن باشه.آقا مدت ۱ سال من رو زیر نظر داشته و مدت۸ماهه که خواستگاری کردن و منتظر جواب بودن والان میگه که میخواد حداقل بتونیم دست هم رو بگیریم یا بتونه منو بغل کنه وحتی به پدرم گفت که عقد دائم کنیم ولی پدرم قبول نکرد.حالا من باید چیکار کنیم؟!البته خودم هم به ایشون علاقه دارم و واقعاادامه به این صورت برام سخته فعلا به دلیل دوربودن شهر دو خانواده ازهم امکان برگزاری مراسم عقد وجود نداره


مشاور (خانم طیبه قاسمی)

با عرض سلام خدمت شما خواهر عزیز خواهر گلم ، اگر شما تحقیق های لازم و بررسی های لازم را جهت آشنایی با این آقا انجام داده اید چرا تعلل میکنید و عقد دائم را صورت نمیدهید ؟ اگر پدر شما هنوز مطمئن نیستند که این آقا فرد مناسبی باشند و یا نه، رضایت پدر برای عقد شما لازم است و بدون اذن ایشان نمیتوانید با یکدیگر رابطه خارج از شرایط ضمن عقد داشته باشد . هرچند که 3 ماه زمان زیادی بوده که این صیغه برای شما انتخاب شده و این امری اشتباه است و لزومی به طولانی شدن این صیغه نبوده . شرایطی که پدر شما گذاشته است بسیار سخت گیرانه بوده و لزومی به این نوع از سخت گیری نیست در امر ازدواج . به هر حال سعی کنید در این سه ماه بیشتر توجه خود را صرف شناخت یکدیگر بگذارید تا دچار انتخاب احساسی نشوید و اگر به قطعیت رسیدید که مورد مناسبی برای ازدواج هستند ، پدر خود را درجریان قرار دهید و با او با احترام صحبت کنید و رضایت خود را اعلام کنید . به هر حال به طور طبیعی نامزد شما هم دارای غریزه جنسی میباشد و این درخواست برخواسته از نیاز طبیعی ایشان است که با ملاقات با شما خواهان آن میباشد ولی مصلحت بر این است که با توجه به شرایطی که پدر شما گذاشته سعی کنید با پدر خود صحبت کنید و شرایط را برای عقد دائم فراهم کنید . اگر میتوانید از فرد سومی هم استفاده کنید از عمو یا دایی یا یکی از اقوامی که پدر شما از حرف ایشون حساب میبرند . در غیر این صورت بدون اجازه پدر شما ،جایز نیست که این امر، صورت بگیرد . باید کمی صبوری کنید و هیجانات خود را مدیریت کنید . سعی کنید با نامزد خود نیز صحبت کنید تا شرایط را درک کند . شما باید سعی خود را بر رضایت پدر قرار دهید تا زندگی خوبی داشته باشید . االبته اگر بتوانید با گفتن مستمر و با احترام نظر پدر خود را تغییر دهید این امر مناسب تر است . اصولاً هیچ شخصی به اندازه پدر و مادر خیرخواه و دلسوز انسان نیست.بر جوانان لازم است که به خیرخواهی، دلسوزی و صلاحدید والدین خود توجه کنند و از تجربیاتشان بهره مند شوند. اما متاسفانه در بعضی موارد والدین و اطرافیانی دیده می شوند که از روی هوای نفس یا از روی جهل و نادانی، تیشه به ریشه فرزندانشان می زنند و با کج سلیقگی و بهانه گیری های خلاف عقل و شرع و اعمال نظرهای اشتباه و بیجا بر سر جوانان سنگ اندازی می کنند و باعث بدبختی و تباهی عمر فرزندان عزیزشان می شوند. این گونه خانواده ها معمولاً در تک تک مراحل ازدواج، نظراتشان را بر فرزندانشان تحمیل می کنند و برایشان مهم نیست که فرزندشان با نظر موافق هست یانه. اصلاً برای خود نظری دارد؟ برای مثال بعضی از خانواده ها نسبت به موقعیت مالی پسر، بیش از حد حساسیت به خرج می دهند و گاهی اوقات توقع دارند که او در ابتدای جوانیش درآمد بالا، خودرو و خانه شخصی داشته باشد و معیارهای دیگر را در مرحله بعدی قرار می دهند در حالی که برای دخترشان ملاک های دیگری مهم است و یا اصرار دارند که پسر یا دختر آنان با یکی از بستگان خودشان ازدواج نماید، حال آنکه آن دو اصلاً همتا و هم کفو یکدیگر نیستند.جوانان ابتدا باید خودشان خجالت را کنار بگذارند و خیلی محترمانه و مودبانه با والدینشان صحبت کنند و نظرشان را ابراز دارند و به آنان بگویند که از ایشان انتظار یاری دارند و از آنها درخواست کنند که مانع خوشبختی شان نشوند. در مرحله بعد، اگر گفتگوی مستقیم تاثیر نکرد یا خجالت کشیدند که رو در رو با آنان صحبت کنند، بهتر است افرادی را که می دانند حرفشان در والدین آنها تاثیر دارد، واسطه قرار دهند و نظر خود را با آنان مطرح کنند و از آنان خواهش نمایند که با بزرگترها صحبت کنند. این کار می تواند تاثیر فراوانی داشته باشد، ضمن اینکه از هر گونه بی احترامی به دور است. یکی دیگر از راه ها در خصوص مسائلی که جوانان نمی توانند به صورت رو در رو با والدین خود مطرح کنند نوشتن نامه به پدر و مادر یا هر دو می باشد که جزء روش های بسیار تاثیر گذار محسوب می شود. با آرزوی خوشبختی و سعادت برای شما