ازدواج

با عرض سلام خدمت شما خواهر عزیز خواهر عزیز ،نیازهای عاطفی و جنسی یک نیاز طبیعی است که تنها با ازدواج تامین می‌شود و شما هم باید برای اینکه بتوانی این نیاز را از راهش تامین کنی، تلاش کنی. خواهر عزیز اگرچه انتخاب سایت همسریابی دارای خطراتی است و در فضای مجازی اکثر افراد خود را به گونه ای متفاوت نشان میدهند . آشنایی و ازدواج از طریق اینترنت و اکتفا کردن به اطلاعاتی که در آن رد و بدل می شود قطعاً نمی تواند پایه یک زندگی ایده آل را بنا کند. و شاهد این مدعا افزایش بی رویه رشد طلاق است. این نوع ازدواج به دلیل اینکه از متن فرهنگ و ارزشهای جامعه ما بر نخواسته است آسیب های چشمگیری را برای خود فرد و همچنین جامعه به همراه داشته است. البته در کشور ما همسان گزینی سایت تبیان با ترکیب روش های سنتی و نوین و احیای واسطه گری در راستای ازدواج تلاش می کند. این سایت با استفاده از آزمون و روش های علمی در انتخاب همسر، بهره گیری از مشاوران جوانان و خانواده هایشان را حمایت می کند. ضمن اینکه به هر سایت همسریابی نباید اعتماد کرد . سایت همسریابی تبیان بین تمام سایت ها قابل اعتماد تر است چون مدارک نیاز دارد و ...این سختگیری ها باعث میشود افراد کمتر به فکر کلاه برداری و یااخاذی و یا سو استفاده جنسی از طرف مقابل باشند .خدمات آن در فضای مجازی حتی مورد تایید نیروی انتظامی است و اگر خانواده و فردی تمایل به ازدواج داشت می تواند از این طریق اقدام کند. خواهرم با توجه به اینکه شما 35 ساله هستید .و قدرت تشخیص بهتری پیدا کرده اید . میتوانید با دقت با خواستگاران دنیای مجازی سایت تبیان ، نیز فکر کنید وحیطه انتخابتان را گسترش بدهید . به هر حال باید دانست ازدواج های موفقیت آمیز موجب ارتقای سلامت جسمی و روانی و خانوادگی است، در حالیکه ازدواج های ناموفق باعث تضعیف روحیات زوجین و همچنین آسیب های اجتماعی و اقتصادی برای جامعه است. و بهتر است فرد در انتخاب همسر در فضای مجازی به این فکر کنند که چه به دست می آوردند و چه چیزی از دست می دهند.در مورد فرد خواستگار، باید بگویم قرار نیست شما بدون تحقیق و مشورت جواب بدهید که کلا به ایشان اعتماد کنید. در خیلی از ازدواج ها دو طرف هیچ شناختی از هم ندارند و اتفاقی با هم آشنا شده‌اند. لذا اگر موردی شبیه این پیش آمد، شما می‌توانی تعداد جلسات آشنایی را بیشتر کنید و چند باری آنها بیایند خانه شما و چند باز شما بروید منزلشان و از محل کار و دوستان و اطرافیانشان تحقیق کنید بعد اگر دیدید مورد مناسبی نیست ردش کنید. به صرف اینکه طرف را نمشناسید که نمی‌شود ردش کرد!خواهر گلم مشکل شما ناشی از ترس از بیرون رفتن از خانه میباشد ( آگورافوبیا : Agrophobia).زمانی که افراد اضطرابهای بالایی را تجربه می کنند و یا بعضا وسواس فکری و یا عملیشان عود می کند و دچار حملات افکار منفی قرار می گیرند دچار این حس می شوند البته بیشتر افراد خانه را برای خود محل آرامش می دانند و قطعا زمانی که دچار فشارهای زندگی می شوند این نیاز بیشتر می شود. کسانی که وسواس شان افزایش می یابد این مسئله را با شدت بیشتری احساس می کنند و دوست دارند بیشتر خانه باشند و از بیرون رفتن و روبرو شدن با شرایط بیرون واهمه پیدا می کنند. حقیقت این است که هرکسی که دچار این حس می شود ناراحتی ها و نگرانی های زیادی را تجربه می کند، دقیقا علت تحریک این حس و ترسها مشخص نیست و عامل خاصی را نمی توان برای آن اشاره کرد، بهرجهت ترس و فوبیا می تواند شدت و شکلهای مختلفی به خودش بگیرد و ترس از بیرون رفتن از خانه هم یکی از این نوع ترسها است. البته انسانها همگی متفاوت هستند بعضی ها دوست دارند به کره مریخ بروند! در حالی که بعضی ها از اضطراب حتی می ترسند که از خانه اشان خارج شوند.بنده تشخیصم اختلال فوبی هست .فوبی دارای انواع مختلفی از جمله فوبی حیوانات ، فوبی اجتماعی، فوبی مکان و موقعیت های خاص ، فوبی خون و ...می باشد.جست و جویی کنیم معمولا به همچین افکار بر می خوریم ؛ که نکند فلان اتفاق برایم بیفتد !بعضی از فوبی ها دلیل خاصی ممکن است داشته باشند و بعضا نمی شود برای انها دلیل خاصی یافت...ولی خدا رو شکر این موارد قابل درمان هستند ، بطور کل برای اختلالات اضطرابی یک مثلث درمانی وجود دارد : دارو درمانی ، روان درمانی ، ورزش درمانی .غالبا دارو درمانی برای اختلالاتی که خیلی شدید و آزار دهنده هستند بکار می رود که فکر می کنم شما ان شاءالله با رواندرمانی و ورزش درمانی ، درمان می شوید. بهترین روش برای شما مراجعه به یک روانشناس بالینی ماهر طی چندین جلسه است ولی تا قبل از مراجعه به روانشناس بنده چند راهکار درمانی را خدمتتان عرض می کنم ؛ در اغاز شما یک فهرست از مراحل ترس تان می نویسید ( از شدت کم به شدت بسیار زیاد) بطور مثال :مرحله اغازین: تصور اینکه می خواهم تنها به بیرون روم ترس در من بوجود می آید.مرحله اول ترس : وقتی تصمیم به تنها بیرن رفتن از منزل گرفتم.مرحله دوم ترس: وقتی در حال آماده شدن هستم.مرحله سوم ترس : بسمت درب منزل پیش میرم .مرحله چهارم ترس: دم درب منزل.مرحله پنجم ترس: چند قدم از درب منزل دور شدن مرحله ششم ترس: سر خیابان و شاید مرحله هفتم ترس: وارد بازار شدن و..بهمین صورت تمام مراحل را از کمترین میزان ترس تا شدید ترین میزان مرحله بندی کنید.بعد از تنظیم فهرست ، شما باید هر روز حتی روزانه دو مرتبه از رها سازی و تجسم سازی استفاده و سود ببرید ، در رها سازی ،که بیشتر برای عادت ذهنی و تلقین مفید و کاربردیست شما ، در اتاقی با دمای معمولی و روشنایی کمی پایین تر از حد معمول و لباس ها و مکانی راحت به حالت درازکش و چشمانی بسته شروع به رها سازی بدن خود می کنید ؛ به این صورت که چشمان خود را بسته و ذهنتان را بر پاهای خود ( نوک پاهای خود ) متمرکز کرده و چنان احساس می کنید انگار سرد و سبک شده ، سپس از پاها بر کف و روی پا و مچ پا متمرکز شوید و سعی در همین احساس داشته باشید ، سپس ساق پاها ، زانوان ، رانها ، باسن ، شکم ، قفسه سینه ، کمر ، شانه ها ، بازوان ، ساعد دست ، مچ دست ها ، کفین ، انگشتان ، گردن و سر.وقتی بدن شما کامل در حالت سرد و سکون مقرر شد آنوقت هشیاری شما در حالت آلفا قرار می گیرد و تلقین پذیری خیلی بالاتر از حد معمول هست، در این زمان ذهن خود را متمرکز بر مکان های ارامش بخش کنید بطور مثال کنار دریا وقتی کاملا خود را انجا حس کردید و صدای دریا را شنیدید و نسیم کنار دریا را احساس کردید و احساس راحتی داشتید مرحله اول فهرست را در ذهن خود ترسیم کنید مثلا با خود تصمیم میگیرید تنها جایی بروید اگر از لحاظ ذهنی مشکلی نداشتید و دچار ترس نشدید و همچنان آرام بودید مراحل بعدی را تمرین کنید ولی یادتان باشد باید هر مرحله را بخوبی تمرین کرده باشید و هیچ نوع ترسی در ان بر شما وارد نشود که به مرحله بعد بروید در غیر این صورت یعنی فکر کردن بر مرحله ای و ایجاد ترس بهتر است که به یک مرحله قبل بروید و آرام آرام وارد مرحله بعد بشوید تا در تمام فکر کردن به مراحل آرام و راحت باشید باشید. ودر نهایت ، تمرین مراحل فهرست ؛ در این راهکار شما مراحل را در عالم واقع تمرین می کنید ، به این صورت که در کنار آرام سازی و تجسم سازی در تمرین ذهنی هر مرحله ، همان مرحله را بصورت عملی اجرا می کنید منتها باز هم باید دقت کنید که تا هر مرحله را خوب و راحت انجام نداده اید به مرحله بعد نروید ... باید خطاهای شناختی (فکری) شما راجع به تنها بیرون رفتن اصلاح شوند ، بطور مثال وقتی شما می خواهید به بیرون از منزل تنها بروید ممکن از دچار ترس شوید در این هنگام باید علت اینکه میترسید را جویا شوید از خود بپرسید که چرا میترسم؟ ممکن است چه شود؟ در کنار پاسخی که به این پرسش میدهید باز هم از خود بپرسید چرا؟ یا آیا واقعیت دارد ؟ آیا کس دیگری هم بود همین فکر را می کرد؟ بطور مثال: چرا می ترسم؟----ممکن است اتفاقی برایم بیفتد،چه اتفاقی؟---لیز بخورم و بقیه به من بخندند !مگر قبلا همچین اتفاقی افتاده؟ شواهدی وجود داره که این فکرت رو تایید کنه؟ و...........با این جور سئوالات افکاری که در ذهنتان موج می زند را به چالش بکشید زیرا این افکار عامل اصلی استرس شما هستند.از جمله موراد مورد تایید ورزش درمانی، شنا هست لذا سعی کنید حتما شنا را در دستور کار خود قرار دهید اگر هم واقعا استفاده از ورزش شنا مقدور نشد نرمش و ورزش و سپس دوش آب ولرم را داشته باشید. سعی کنید برای زندگی خود برنامه ریزی کنید و تمام ساعات و زمان های خود را بابرنامه و انجام فعالیتهای موثر و مطالعه کتاب و رفتن به کلاس های هنری و ورزشی ، پر کنید تا از افکار منفی و فشار ناشی از میل جنسی رها شوید . و حضور در اماکن عمومی مانند مساجد و کلاس های آموزشی باعث میشود که دیده شوید و در محیط بیرون هم خواستگارانی داشته باشید و افسردگی و اضطراب کمتری را تجربه کنید. با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما .