نجاست

با سلام و درود و با تشکر از اعتماد شما به مشاوره راسخون: شرع مقدس اسلام چیزی را نجس می داند که یقین به نجاست آن باشد. ولی اگر نسبت به نجاست چیزی شک داشته باشیم آن چیز پاک است. پس نجس بودن لباس با منی هم ؛ بستگی دارد به این داردکه شما یقین داشته باشید که آن خیسی یا لکه یا اثر ،واقعا منی باشد ، ولی در فرض سۆال شما چنین آگاهی و یقینی وجود ندارد.چون شک دارید وجایی که شک دارید نباید به شک اعتنا کنید بلکه باید بنا را پاکی بگذارید. لذا نماز خواندن با آن اشکالی ندارد. دقت کنید در مرد چهار رطوبت وجود دارد. الف:منی منی، به مایع غلیظی گفته می شود که از غدد تناسلی مرد، به وسیله نزدیکی یا احتلام و یا استمنا بیرون می آید. خروج منی در زن و مرد تفاوت دارد و در مرد، دارای سه نشانه زیر است: 1. همراه با شهوت است. 2. با جستن بیرون می آید. 3. بدن پس از آن سست می شود. اگر هیچ یک از این نشانه های سه گانه و یا یکی از آنها در آن نبود، حکم به منی نمی شود؛ مگر آن که از راه دیگری یقین به منی بودن آن پیدا شود. اگر رطوبتي از انسان خارج شود و شک کند که مني است يانه و هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اين سه نشانه را نداشته باشد، حكم منى را ندارد، غسل هم ندارد و لباس و بدن را هم نجس نمي کند و وضو را هم باطل نمي کند. ب:مَذْیْ مذی، به آبی می گویند که بعد از ملاعبه و بازی کردن با همسر یا شخص دیگر، از شخص بیرون می آید. این رطوبت، در صورتی که مجرا آلوده به بول و منی نباشد، پاک است. ج:وَذْیْ وذی، به آبی می گویند که بعد از منی بیرون می آید. این رطوبت، در صورتی که مجرا آلوده به بول و منی نباشد، پاک است. د:وَدْیْ ودی، به آبی می گویند که بعد از بول بیرون می آید و کمی سفید و چسبنده است. این رطوبت، در صورتی که مجرا آلوده به بول و منی نباشد، پاک است.