راهنمایی

با سلام به شما دوست محترم دوست عزیز؛ به نظر می رسد که شما از مهارت کنترل خشم برخوردار نبوده و در جهت کسب این مهارت در خود اقدامی نکرده اید. عصبانیت یک هیجان طبیعی است که برای بقا و پایداری انسان ها ضروری و اجتناب ناپذیر است ولی در زمانی که این عصبانیت به نحو کنترل نشده تبدیل به پرخاشگری کلامی و فیزیکی گردد می تواند عواقب جبران ناپذیر برای شخص و اطرافیان به همراه داشته باشد. همه ما دارای احساسات و هیجاناتی می باشیم و قرار نیست که این احساسات و هیجانات را در خود خاموش کنیم چون عملا امکان آن وجود ندارد. احساسات و هیجاناتی نظیر خشم، ترس، نگرانی، شادی و ... در همه وجود دارد و ما ناگزیر از آن هستیم که همه این احساسات را در وجود خود بپذیریم. لذا زمانی این هیجانات در زندگی ما باعث بروز مشکل می گردند که در زمان بروز آنها این احساسات و هیجانات مانند دو دست ما که جلوی چشمان خود قراردهیم جلوی چشم های ما را گرفته و دیگر نتوانیم دنیای اطرافمان و تک تک اطرافیان خود را ببینیم. اینجاست که با هیجان خود مانند خشم عجین گردیده و یکی می شویم. راهکار کارشناسانه در این مواقع این است که ما در زمان عصبانیت خود را جدای از عصبانیت خود دیده و بگوییم که من الان عصبانی هستم و هیچ اقدامی در زمان عصبانیت ننماییم. اینگونه با دیدن عصبانیت خود و این هیجان در خود و دادن فرصت به خود جهت آرام شدن براحتی می توانیم این هیجان را در خود مهار کنیم. زمانی که شما دوست عزیز عصبانی می شوید به راحتی به همسر خود بگویید من الان عصبانی هستم. لازم به ذکر است در زمان عصبانیت نیازی نیست که هیچ عملی انجام دهید. گفتگو پیرامون موضوعی که شما را عصبانی نموده نیز توصیه نمی گردد. ذهن شما با دلایل مختلف در شما احساس عصبانیت ایجاد نموده و این شمایید که نظاره گر این هیجان در خود می باشید. پس از آن و در زمانی که هیجان خشم در شما برطرف گردید براحتی به حل مسئله پرداخته و با انجام راهکار مناسب مشکل ایجاد شده در زندگی خود را برطرف نمایید. با آرزوی موفقیت و شادکامی برای شما دوست عزیز