هیچی خوشحالم نمیکنه

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ؛ در کل روانشناسان ،هر نوع رفتارو نگرشی که اختلالی در روند و عملکرد طبیعی و نرمال فرد ایجاد نکند( چه غلط و چه درست ) ،به هیچ عنوان اختلال محصوب نمیکنند . و شما فردی کاملا سالم تلقی میشوید و جای نگرانی نیست ،که البته بد نیست بدانید از نظر عرفانی افراد تلاش میکنند به این سمت بروند که نه چیزی آنقدر خوشحالشان کند که سرمست شوند و نه چیزی آنقدر ناراحتشان کند که از ادامه زندگی مایوس شوند ،این ماهیت این دنیاست که چیزی در آن ثابت نمیماند پس ویژگی خردمندانه ای است که به چیزی دل نبندیم و در آرامش زندگی کنیم ، شما ویژگی و خصلت خوبی دارید که باید آن را درجهت کمال و سعادت خودتان جهت دهی کنید تا تمام کارها را با جهت دهی الهی انجام دهید که در نهایت بهتر است بدنبال صلح و آرامش باشیم که شما خوشبختانه آن را دارا هستید و این یک امتیاز شخصیتی برای شما لحاظ میشود که در روانشناسی به این افراد افراد خود شکوفا گفته میشود ، زندگی یک سفر میباشد نه یک مقصد. باید بپذیریم که جهان بی عیب و نقص و کامل نیست، بنابراین آنقدر نسبت به مسائل دنیوی کــمالگرا نباشیم.اگر دنیا را بدون توجه به آخرت و بدون توجه به این که مقدمه است، بنگریم، یعنی هدف به دنیا آمدن و مقصد را در نظر نگیریم و نگاهمان را به دوران محدود دنیا بدوزیم، به طور طبیعی خواهیم گفت: چرا خداوند ما را گرفتار دنیا و زندگي تكراري و مملو از مشكلاتش کرد که حتی نوش آن هم بی نیش نیست.اما حقيقت زندگي انسان و هدف از خلقت او، محدود در همين دنيا نيست. از دیدگاه اسلام، دنیا براى آخرت آفریده شده است. آمدن انسان به دنیا، براى کسب آمادگى براى زندگى جاوید اخروى است.پس این روحیه خود را اجر دهید و زمینه سعادت خود را با این ویژگی فراهم کنید البته این ابتدا راه میباشد و شما زمینه مستعدی را برای رسیدن به توفیقات عرفانی دارید ،میتوانید آنرا گسترش دهید . با آرزوی سلامتی و سعادت در زندگی برای شما