ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 29 ساله )

با سلام و خسته نياشيد.
خواستگاري دارم كه از نظر معيار هاي من مناسب به نظر ميرسد.
3 جلسه اي با هم صحبت داشته ايم. از نظر ايمان و اخلاق (تا جايي كه بروز داده اند) مورد پسند هستند.
برخي شرايطي مثل مهماني هاي زياد منزل پدري و مراسم ساده و مشاركت دادن حقوق خود در خرج خانه را قبول كرده ام.
ولي مشكل اينجاست كه محل كار ايشان كرج و محل كار من تهران است.
خانواده ما به علت دوري راه و مشكلات رفت و آمد من و برادرانم منزل را به تهران منتقل كرده اند.
من نيز از ايشان درخواست كردم كه منزلي كه درنظر ميگيرند تهران باشد به علت رسيدگي به كاراي منزل و مسئوليتي كه به صراحت گفتند وظيفه شماست و بايد انجام شود.
اما ايشون سر زدن تند تند به پدر و مادر و رفت و آمد سخت براي خودشان را دليل قبول نكردن درخواست من نمودند.
در ميان صحبت ها در مورد اينكه زماني كه بچه دار شويم شما شرايطتتون سخت تر هم ميشه و شايد كارتونو كنار بذاريد هم مطرح كردند كه من مخالفت كرده و تصميم گيري در اين مورد را به زمان خودش و درك شرايط آن زمان موكول كردم.
الان دو دل هستم كه چه كنم و چه پاسخي به ايشان بدهم. هم از خانواده ام دور خواهم شد و هم رفت و آمد سخت و به تبع كار منزل سنگين تر.
به نظر خودم كنار گذاشتن شغلي كه بامشقت زياد به دست آورده ام خيلي بي انصافي است.
با مادر مشورت كردم ايشون ميگويند تصميم گيرنده خودت هستي.
لطف كنيد راهنماييم كنيد.


مشاور (خانم طیبه قاسمی)

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ،شما باید بینید کدام یک برای شما از الویت برخوردار است .رها کردن کار در شرایطی و یا ازدواج با این فرد با تمام تناسب هایی که با یکدیگر دارید ؟!با توجه به مواردی که اشاره فرمودید کاملا واضح است که همسر شما از کار شما رضایت ندارند و به طور غیر مستقیم مایل به رها کردن کار توسط شما میباشد ،به هر حال فاصله کرج تا تهران فاصله خیلی زیادی نیست که نتوانید به خانوادتان سر بزنید ،به طور طبیعی وظیفه زن در عرف و دین ما در الویت اول همسرداری و خانه داری و فرزند پروری میباشد و در الویت های بعدی کار در اجتماع ، کاری که در شان زن باشد و بتواند در کنار دیگر وظایف خود آن کار رانیز انجام دهد و مشغولیت به آن مانع وظایف اصلی او نشود ،طبیعی است که خواستگار شما با توجه به فاصله و نوع کار شما به این نتیجه برسد که در صورت فرزند آوری قادر نخواهید بود که هم به راحتی به شغل خود برسید و هم وظیفه مادری را به نحو احسن انجام دهید . پس این تصمیم همان گونه که مادر شما گفته بستگی به خود شما و الویت های شما در زندگی دارد ،و اینکه آیا کار شما آنقدر ارزش دارد که به خاطر آن از یک ازدواج سالم فاصله بگیرید و اینکه با توجه به سن شما و محدود بودن زمان ازدواج مناسب در دختران باید با احتیاط بیشتری ،خواستگاران را رد کنید ، قرار نیست ما تا اخر عمر کار کنیم بلاخره بازنشسته خواهیم شد ولی در ازدواج در حالت طبیعی هیچ گاه بازنشستگی نخواهید داشت و اینکه سن باروری محدود خواهد بود و شما باید به این نکته نیز توجه داشته باشید ،خواهر عزیزم حتما خودتان نیز میدانید که کار زن در بیرون وظیفه زن نمیباشد ، میتوانید در کرج یک شغل مناسب پیدا کنید که به طور پاره وقت به سر کار بروید و سعی کنید در زندگی تک بعدی نگاه نکنید و در خواستگارانتان ابعاد مختلف را در نظر بگیرید و در صورت تمایل به صرف تنها کار و دوری ،خواستگار خود را رد نکنید ولی قطعا باید تحقیقات تکمیلی انجام شود از دوستان و آشنایان ،تا ایراد دیگری در این انتخاب وجود نداشته باشد . و جلسات بیشتری را با یکدیگر صحبت بفرمایید و در صد تفاهم ها و تناسبات یکدیگر را بسنجید . با آرزوی خوشبختی و آرامش در زندگی برای شما