نا امیدی

ناشناس ( تحصیلات : فوق دیپلم ، 24 ساله )

سلام
حدود سه سالی هست که من از هورمون تستوسترون جهت نقص در بلوغم استفاده میکنم اما این چند روزه دیگه خسته شدم یجورایی با خودم لج کردم دیگه نمیخوام ادامه بدم نمیخوام هورمون تزریق کنم تو این گیر و دار هم خونواده بهم فشار میارن ازدواج کنم متاسفانه آنچنان در جریان مشکل من نیستن منم خجالت میکشم بهشون بگم ، خودمم خسته شدم بر فرض من برم خواستگاری کدوم دختری حاضر میشه با بنده ازدواج کنه اونم با کسی که احتمال نازایی داره واقعا موندم چیکار کنم بشدت نا امید شدم از زندگیم اگه زندگی و ازدواجم منوط به تزریق پی در پی هورمون تا سالیان دراز باشه نمیخوام بعضی وقتا با خودم میشینم گریه میکنم که چیکار میتونم بکنم به جز اینکه هی خودمو با آمپول سوراخ کنم آخه تا کی
من این پیام رو فرستادم تا شاید حال و نظرم عوض شد
ممنون میشم راهنمایی کنید .

مشاور (خانم خدابخشی)