نجفی ( تحصیلات : لیسانس ، 56 ساله )

با سلام و عرض ادب و احترام و تشکر از پاسخ سوالات قبلی .مخالفین حدیث ذیل را درباره دست بسته بودن نماز (خواندن)شیعه بیان می دارند.آیا این حدیث صحیح است یا خیر؟نقل از تفسیر العیاشی جلد 2 صفحه 37 ناشر مکتبة علمیه اسلامیه تحقیق محلاتی.

100-عن اسحاق بن عمار عن ابی عبدالله (ع)قال:قلت له ایضع الرجل یده علی ذراعه فی الصلاة قال:لا باس ان بنی اسرائيل كانوا اذا دخلوا في الصلاة دخلوا متماوتين كانهم موتي-فانزل الله علي نبيه ع خذ ما أتيتك بقوة فاذادخلت الصلاة فادخل فيها بجلد و قوة ثم ذكرها في طلب الرزق فاذا طلبت.


مشاور (حجة الاسلام منتظمی)

با سلام و عرض ادب و با تشکر از اعتماد شما به مشاوره راسخون: الرواية قد وردت في مقام التقية كما اشار اليه الشيخ يوسف البحراني . وان هناك روايات عديدة من نفس الامام الصادق (عليه السلام) بان التكفير في الصلاة لا يجوز ارجع الى كتاب التهذيب للشيخ الطوسي 2/84ح78 عن محمد بن مسلم عن احدهما عليهما السلام قال قلت: الرجل يضع يده في الصلواة حكى اليمنى على اليسرى؟ فقال : ذلك تكفير فلا تفعل. فالذي لا يؤمن بامامته ولا يؤمن بان التقية من دين الامام الصادق (عليه السلام) ومن دين ابائه عليهم السلام ولا يستنبط من اقواله واحاديثه ولا يقول بعصمته لا يجوز له ان يتخرص ولا يجوز له ان ينازع معنا باحد اقواله . ولا يستند الى جميع اقواله واحاديثه التي تعارض هذا الحديث الموجود في تفسير العياشي نحن نقول بان الائمة الطاهرين ومنهم الامام الصادق (عليه السلام) ربما لم يسمح لهم المجال حتى يبينوا بعض الاحكامفي بعض الاوقات بل كانوا في حالة التقية امام الجواسيس من قبل الحكومات الجائرة في ازمانهم. همانطور که در عبارت عربی اشاره شده.پاسخ به صورت اجمال این است که این روایت با روایت های که داری سند هستند در تعارض کلی است.بخصوص اینکه امام صادق در روایت دیگری فرمود این کار را انجام ندهید.مگر اینکه از جان و نفس شما در امنیت نباشد.در همین زمان هم حاجی های ما در مدینه و مکه به جهت امنیت این کار را می کنند و این همان تقیه است که امام صادق به آن اشاره فرموده است و دیگر ائمه ما هم تقیه را قبول دارند.و به آن عمل میکردند.لذا در مقام تقیه اگر عملی را انجام دادید آن عمل مقبول می باشد.. لذا بهترین جواب همان مقام تقیه است که الان هم وجود دارد که شعیان به جهت امنیت تقیه کنند و مثل سنی ها نماز بخوانند. و این هم جایز است.