نرگس ( تحصیلات : لیسانس ، 23 ساله )

سلام.
این موضوع منو خیلی اذیت میکنه که من هیچ موقعه نمیتونم اون جوابی که باید در مقابل اذیت کردن و بی احترامی دیگران بهشون بدم ،بدم میاد از اینکه دیگران با یه نگاه بفهمن من یه ابله مظلومم و هر جور ک بخان میتونن اذیت کنن،هرکار میکنم نمیتونم همونجا عکس العمل نشون بدم و جواب درستی به طرف بدم،مثلا جایی یه مدت کوتاهی کار میکردم با خنده همیشه فحشاش و تیکه هاشو مینداخت یا اینکه چقدر اذیت میکرد و هنوزم ادامه داره واسه گرفتن پولم، ولی هیچ موقعه نتونستم جواب بی احترامی هاشو بدم و همیشه ساکت بودم،و این مسائل منو بعدا اذیت میکنه وقتی به این فکر میکنم ک به من چطور بی احترامی کردن اذیت میشم ک نتونستم از حقم دفاع کنم،
هیچ موقعه توی زندگیم کسی نبوده ک ازش یاد بگیرم تنها و تنها چیزی ک الگوم بوده گذشتن از حق بوده همیشه جفا کردن دیگران به پدرو مادرمو میدیدم ولی جواب دندون شکنو نه،همیشه اشکال نداره میشنیدم،واسه همین از این کلمه به اندازه ی دنیا متنفرم،از اینکه شبیه پدرم باشم متنفرم از اینکه شبیه مادرم باشم متنفرم.
و از این قبیل مسائل ک برام پیش میاد هیچ موقعه نمیتونم فراموش کنم،و ماندگار شدن مسائل اذیت کننده توی ذهن من برای مدت های طولانی بدتر تمام انرژیه منو میگیره و منو افسرده تر میکنه.
میخام کمکم کنید ک دیگه ساکت نباشم در برابر حرف مردم یا ادم مظلومی نباشم، و چطور مسائل و فراموش کنم چون همین فراموش نکردنو و فکرکردن بهش و بزرگ شدن مسئله توی ذهنم بیشتر اذیتم میکنه،(خیلی سعی میکنم ک به گذشته وابسته نباشم بنویسم تا بتونم فراموش کنم اما بازم مشکلم حل شدنی نیست.)
نمیدونم دیگه چطور این مشکل و حل کنم چون باید عوض بشم.



مشاور (خانم الهه مولوی زاده)

با سلام به شما خواهر گرامی دوست عزیز؛ اینکه شما در موقعیت های آزاردهنده سکوت اختیار می کنید یک توانمندی در شما بوده که البته اگر گذشت از دیگران را با آن همراه سازید به آرامش درونی لازم نیز دست می یابید. کسانی که در مواجهه با شرایط ناخوشایند واکنش آنی از خود نشان می دهند چنان آمیخته با افکار و احساسات خود هستند که نه تنها آنها را به سمت داشتن یک رفتار انسانی هدایت نمی نماید بلکه بازتاب این رفتار در زندگی آنها تأثیرات مطلوبی برایشان به همراه نخواهد داشت. انسانی ترین رفتار در مواجهه با انسانها و شرایط ناخوشایند، پذیرش بلاشرط و گذشت می باشد که آرامشی عمیق در وجود انسان ایجاد می نماید. البته سکوت شما بدون داشتن ویژگی گذشت ارزشی نداشته و باعث ایجاد تلاطم در وجود شما می گردد. پرداختن به خاطرات ناخوشایند گذشته و چالش ذهنی با آن به قول خودتان انرژی زیادی از شما گرفته که این مسئله شما را دچار تحلیل روحی و روانی می سازد. شما با پذیرش دیگران و رفتار آنها از تأثیرگذاری آنها بر روح و روان خود کاسته و به راحتی می توانید زندگی لذت بخشی را تجربه نمایید. بنابراین به جای جستجوی راهکاری که سکوت شما را نیز از شما بگیرد توصیه می گردید به دنبال راهکاری باشید که گذشت را به سکوت خود افزوده و مسیر درست یک زندگی سالم و مؤثر را در پیش بگیرید. این تنها راهکاری است که به شما امنیت و آرامش بخشیده و انرژی شما را بیهوده مصروف نمی کند. انرژی ای که چنانچه در زمینه رشد و پیشرفت خود صرف نمایید از شما فردی موفق و وارسته خواهد ساخت. البته به خاطر داشته باشید که معنای گذشت نداشتن خشم و عصبانیت نیست. خشم یک احساس است که در همه انسانها وجودداشته و به آنها در بقای نسل کمک نیز می نماید. خشم در مواقعی که شرایط مخالف میل ماست طبیعی بوده و ما با کنترل این خشم و عصبانیت (و نه سرکوب کردن آن که روشی نادرست می باشد و آثار مخربی به همراه دارد) به راحتی می توانیم از خشم خود ابزاری برای رشد خود ساخته و مسیر پیشرفت در زمینه های مختلف را در زندگی شخصی و اجتماعی خود هموار سازیم. شما دوست عزیز با مطالعه و کسب مهارت کنترل خشم که از مهارت های مهم زندگی می باشد در کنار سایر مهارتها (مهارت ارتباط مؤثر، مقابله با استرس، خودآگاهی، مهارت حل مسئله، روابط بین فردی، مهارت های ارتباطی و ... ) به راحتی می توانید علاوه بر برخورداری از تعاملات اجتماعی از یک زندگی همراه با آرامش بهره مند گردیده و زمینه رشد شخصی و اجتماعی خود را در همه ابعاد زندگی خود فراهم سازید.