قران

با سلام و احترام پرسشگر گرامی: اثبات گزاره های تاریخی یا اشخاصی که در تاریخ وجود داشته اند مثلا مثل کورش کبیر در 2500 سال قبل از راه های علمی متعددی صورت می گیرد که هر کدام در حوزه تخصص خود به دقت مورد بررسی متخصصان قرار می گیرد که بعد از انجام فرایند علمی نتیجه این می شود که مثلا باستان شناسان به وجود پادشاه مقتدری به اسم کورش کبیر اطمینان پیدا می کنند و افرادی هم که تحصص لازم در چنین پژوهش هایی را ندارند می توانند به پژوهش متخصصان اعتماد کنند. لذا در بحث اثبات وجود تاریخی ائمه علیه السلام نیز همین روند جاری است زیرا انچنان تاریخ نگاران متعددی از وجود فضائل والای ان بزرگواران در گزاره های تاریخی گزارش های متعدد و مفصلی ذکر کرده اند که تمامی کارشناسان حوزه تاریخ و پژوهش های دینی را نسبت به وجود ائمه به اطمینان کامل رسانده اند که برای اشنایی بیشتر شما در این زمینه کتاب سیره پیشوایان اقای پیشوایی، امامان اهل بیت(علیهم السلام)؛ مرزبانان حریم اسلام نوشته آیت الله صدر، کتاب «آفرینش‌های ادبی در گفتار نبوی» اثر گران سنگ «سید رضی» به شما پیشنهاد می شود. در مورد اینکه قران معجزه 1400 سال پیش از طرف خداوند برای بشر است نیز باید گفت هرچند که عموم مردم چون تخصص دینی ندارند شاید به تفصیل جنبه‌های اعجاز قرآن را ندانند، اما به صورت اجمال می‌دانند که معارف بلند موجود در قرآن کریم بشری نیست و قران بدون شک کلام خداست. چراکه قرآن بیش از 1400 سال است، منکران خود را به هم‌آوردی و مبازه طلبیده است، اما همه منکران به جای تحدی با قرآن و آوردن مثل قرآن از میدان مناظره فرار کرده‌اند، در این‌جا به تعدادی از آیات تحدی اشاره می‌کنیم: 1. «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلی أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیراً [اسراء/ ۸۸] بگو اگر جن و انس اتفاق كنند كه همانند این قرآن را بیاورند، همانند آن را نخواهند آورد، هرچند یكدیگر را در این كار كمك كنند. 2. «أَمْ یَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَهٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ [یونس/ ۸۸ ] آیا آن‎ها می‎گویند: او قرآن را به دروغ به خدا نسبت داده است؟ بگو: اگر راست می‎گویید، یك سوره همانند آن بیاورید، و غیر از خدا هر كس را می‎توانید (به یاری) طلبید!» 3.«وَ إِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلی عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَهٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِینَ [بقره/ ۲۳-۲۴] و اگر درباره آن چه بر بنده خود (پیامبر) نازل كرده‎ایم شك و تردیدی دارید، (دست كم) یك سوره همانند آن بیاورید، و گواهان خود را ـ غیر خدا ـ فرا خوانید اگر راست می‎گویید.» از این آیات به خوبی استفاده می‎شود كه ابعاد اعجاز قرآن بسیار فراگیرتر از فصاحت و بلاغت بوده و از جهات مختلف علمی، اخبار غیبی، زیبایی، معنوی، اصول اندیشه و ... در نهایت اعجاز قرارا دارد. همچنان که تاریخ نگاران متعدد به وجود تارییخی اهل بیت تاکید کرده اند. با آروز سربلندی و موفقیت حضرت عالی