ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 19 ساله )

سلام بنده دو ساله خوابگاهم و یک روزم خوب نخوابیدم چون خوابگاه همیشه پر سرو صدا بوده ومن باید محیط کاملا ساکت باشه من در خانه هیچ مشکلی ندارم چون توی یه اتاق تنهایی و دوتا از اون چیزا تو گوشم میزارم ولی در خوابگاه خیلی حساسم مثلا باید تاریک تاریک باشه یک نفرم حرف نزنه صدای هیچی ناشه تو خوابگاهم اینجوری نیست ...من حتی اگه انقدر خسته باشم که بمیرم تا محیط ساکت نباشه خوابم نمیبره و با کوچکترین صدا پا میشم


مشاور (احسان فدایی)

با سلام و تشکر از ارتباط شما با سایت «راسخون»
در پاسخ باید گفت دانشجو، دانشگاه و خوابگاه، سه مفهوم نام‏آشنا در پروسه‏ تعلیم و تربیت در مقطع آموزش عالى بوده که هر یک در عین تعامل با یکدیگر، داراى ویژگى‏هاى منحصر به فرد هستند.
1ـ دانشگاه: محیطى است که مجموعه‏اى از انسان‏هاى دوستدار دانش در قالب استاد و دانشجو گرد هم آمده و تحت ضوابط و قوانین خاصّى، پروسه آموزش و فراگیرى دانش را معنى مى‏بخشند. از ویژگى‏هاى بارز این تعامل علمى، تفاوت سطح سنّ و دانش دو گروه استاد و دانشجو است که کار ارتباط همه جانبه بین آنان را دشوار مى‏کند. گر چه ارتباط علمى میسّر است، اما به دلیل اختلاف سن و نیز قبول رابطه‏ى محدود بین استاد و شاگرد، وجود ارتباط تنگاتنگ، برابر و آزاد در همه ابعاد روحى، فراهم نیست و حداقل همراه با ملاحظات ویژه‏اى است.
2ـ دانشجو: گروهى که از نظر سنّى عمدتاً از امتیازات دوره‏ى جوانى برخوردار بوده و به دنبال کسب دانش، راه دانشگاه را برگزیدند. اما مهم‏ترین ویژگى آنان، برخوردارى از انرژى متراکم، تحرّک، جنب و جوش، خلاقیت، نوآورى، شور و نشاط و روحیه انتقادى است، به طورى که براى خویش «حدّ یقف» و محدودیتى قایل نیستند.
3ـ خوابگاه: محلّى که ده‏ها بلکه صدها تن از دانشجویان جوان و پر انرژى، بعد از فراغ از درس و بحث و ارتباطات معمول دانشگاهى، ساعت استراحت خویش را در این محلّ گردهم مى‏آیند و چه بسا هر دانشجویى، از فرهنگ و اخلاقى متفاوت با دیگر دانشجویان، برخوردار است که گاه همین مسأله موجب عدم تعامل و ناسازگارى بین آنان مى‏شود. امّا محیط خوابگاه، برخلاف آن چه که از اسمش پیداست، تنها محلّى براى خواب نیست (برخلاف دانشگاه که صرفاً براى کسب دانش است) بلکه داراى خدمات و عملکردهاى دیگرى نیز هست، چرا که از یک طرف به دلیل پیگرى مباحث کلاس و آمادگى براى انجام تکالیف درسى، ادامه‏ى دانشگاه به حساب مى‏آید و از دیگر طرف محلّى براى تهیه‏ى خوراک، بهداشت تن و لباس، عبادت و محل گفت و گوهای سیاسى - اجتماعى و تأمین سایر نیازهاى روحى است. در عین حال، اساسى‏ترین ویژگى خوابگاه دانشجویى آن است که نه چتر حمایت عاطفى (بى‏حساب) خانواده را بر سر دارد و نه قوانین متصلّب و خشک همراه با نظارت استاد در کلاس را. بنابر این، ترکیب امورى همچون گروه همسال، انرژى متراکم دوره‏ى جوانى و احساس آزادى بیشتر از حدّ معمول و به دور از نظارت خانواده، دانشگاه و استاد و وجود سلیقه‏ هاى متفاوت و گاهى متضاد بین دانشجویان و نیز فشار روانى ناشى از دورى از خانواده و خلأ عاطفى و دغدغه‏ى ازدواج به همراه نگرانى‏هاى مربوط به اشتغال و مسکن، عواملى هستند که محیط خوابگاه را به طور معمول از کنترل عادى خارج مى‏سازند.
در مورد خواب شما نیز با یک وضعیت غیر عادی مواجه شده اید و البته می پذیرید که این موضوع به حساسیت شما باز می گردد.
اگر حساسیت به خواب دارید :
  1. سعی کنید حساسیت خود را کاهش دهید و برای این کار بهتر است نسبت به محرک های مزاحم بی اعتنا شوید.
  2. سعی کنید با دیگران برخورد نکنید و فقط قوانین را گوشزد نمایید.
  3. اگر قوانینی برای خواب و استراحت در محیط خوابگاه وجود ندارد از مسؤلین دانشگاه بخواهید قوانین را نصب نمایند.
  4. تلاش کنید خودتان را وفق دهید تا در آینده به مشکل برخورد نکنید.
  5. اگر با کار روی خودتان باز هم موفق به خواب مناسب نشدید می توانید با همکاری چند نفر دیگر از دوستانتان خانه خوابگاهی اختیار نمایید.
موفق باشید.