ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 25 ساله )

باسلام وخسته نباشیدبنده خانمی ۲۵ ساله وخانه دارهستم شوهربنده کارمنداورژانسه بخاطرهمین نصف ماه روپیشم نیس شبااکثراتنهایی میترسم ازیه جهت اگه شیفتاش پشت سرهم باشه چن شبانه روزنیس بعدش سه روزخونه س ولی همون روزاییکه خونه س روهمراهی نمیکنه بابت قدم زدن وبیرون رفتن ازخونه همیشه هم حوصله نداره ولی همینکه سه روزخونه باشع میگه بریم خونه پدریش که ازمشهددوساعت فاصلع داره ولی درصورتیکه خونه پدریم هرسه یاچهارماه میگه بریم اونم اگه من نگم بیخیاله نمیگه بریم همین منوخیلی اذیت میکنه وهمیشه سراین موضوع دعواداریم واقعابی انصافیه من همیشه تنهاتوخونه بعدش آقاوقتی خونه میادبایدباهم جنگ وجدال داشته باشیم سررفتن خونه پدریمون البته خونه پدریم ۴ساعت فاصله س من به پیشنهادمشاوره های خودتون مطابق خودش رفتارکردم که اگه منوهمراهی نکنه بریم خونه پدریم من هم ازاین به بعدنمیرم خونه پدریش امشب هم دوباره دعوامون شدوآقاگذاشت رفت منم تنهام توشهرغریب اینم بگم که شوهرم خیلی وابسته به شیره وتریاکه پدرشوهرمم همیشه بهش میده


مشاور (اقای رضوانی)

مشاوره خانواده
با سلام و تشکر از مکاتبه شما با این مرکز. بخش مهمی از مشکلی که به آن اشاره نموده اید در حقیقت به تفاوت های میان زن و مرد بر می گردد. به عبارت دیگر، زن موجودی احساسی و مرد، موجودی منطقی است؛ یعنی منطق، بیشتر از احساس بر وجودش حاکم است. مرد باید به رغم ویژگی عشق بازی، با همسرش عشق ورزی کند تا زن، رنجور نشود؛ چون توجه مرد برای زن، بسیار مهم است. وقتی زن بی توجهی عاطفی مرد را می بیند، کلافه می شود و ممکن است رفتارهایی را از خود بروز دهد که تحملش برای مرد سخت باشد. خلاصه زن حاضر است با بسیاری از مشکلات بسازد؛ اما احساس کند که مردش دوستش دارد. خانم ها باید توجه داشته باشند که خودشان با شنیدن کلمه دوستت دارم احساس رضایت می کنند اما آقایان از راه های دیگر مثل قدردانی و تصدیق، تایید و تشویق، نادیده گرفتن اشتباهات آنها با عبارت هایی مانند اشکال ندارد مهم نیست؛ ناراحت نشدم؛ من در سایه تلاش تو احساس امنیت و آرامش می کنم و ... به رضایت می رسند. در هر حال ابتدا لازم دانستیم که وجود این تفاوت را یادآور شویم و ابراز نماییم که بخشی از رفتارهای مردتان طبیعی است، یعنی مردانه است که البته باید ایشان هم اصلاحاتی در رفتار خود داشته باشد. اما در ادامه و بر اساس متن سوالتان، نکاتی چند خدمت شما عرض می نماییم: 1. بر اساس گفته های خودتان آنچه ما متوجه شدیم آن است که به نظر می رسد دلیل عدم تمایل به رفت و آمد شوهرتان با خانواده شما وجود دلخوری یا مساله ای خاص نیست بلکه گرایش به خانواده خودش و متاسفانه مواد مورد اشاره در سوالتان باعث شده که از این موضوع غفلت نماید. لذا اگر تلاش شما در این زمینه جواب نداد، می توانید خانواده خود را توجیه کنید که شرایط کاری شوهرتان شرایطی خاص است و همان سه یا چهار ماه از او بخواهید که شما را همراهی نماید لکن خودتان با اجازه او ، سعی کنید در زمان هایی که ایشان شیفت است به خانواده خود سر بزنید. 2. سعی نکنید برای قانع نمودن شوهرتان، بحث و جدال راه بیندازید، این روش شاید برخی اوقات جواب دهد لکن در دراز مدت، منجر به سردی و ایجاد بی علاقگی و مشکلاتی از این دست خواهد شد. بهتر آن است که در مورد خواسته های خود با ایشان گفتگو نمایید و خواسته های خود را از طریق تحریک احساسات او بیان کنید. مثلا به جای آنکه به شوهرتان بگویید تو چقدر بیخیالی، یا تو مرا درک نمی کنی، سعی کنید حتما خوبی های او را به رخش بکشید و سپس ابراز کنید که خیلی دلم برای پدر و مادرم تنگ شده، اگر می شد که یکی دو روز آنجا می رفتیم خیلی خوب می شد. یا آنکه اگر زمانی که شوهرتان در منزل است و بهانه ای مانند خستگی ندارد و دوست دارید با هم بیرون بروید، به جای غر زدن یا بهانه گرفتن، به او بگویید مثلا سه روز است خواسته ام فلان غذا را درست کنم اما گفتم دست نگه دارم تا تو بیایی تا آنرا بپزم و با هم به نزدیک ترین پارک برویم. در این راستا اگر شوهرتان دوست صمیمی دارد می توانید با همسر او هماهنگ کنید تا او نیز شوهرش را آماده کند و این بیرون رفتن ها به اتفاق یکدیگر صورت گیرد. 3. مراقب باشید که به زور و با ایجاد قشقرق سعی نکنید شوهرتان را مجاب نمایید بلکه شما یک زن هستید و کلید برخی قفل های شوهرتان در دست شماست. بله،طنّازی و استفاده از ظرفیت عاطفی که دارید بهترین کلید برای باز نمودن قفل دل مردتان است اما مجادله کردن، باعث خواهد شد که در مقابل شما گارد بگیرد چرا که نمی خواهد در برابر شما اقتدار خود را از دست بدهد. در این راستا استفاده از رگ خواب شوهر یکی دیگر از ابزارهایی است که با آن خواهید توانست به خواسته های خود آنهم بدون درگیری دست یابید. ببینید چه چیزی برای او مهم است لذا بدون گرو کشی از آن به عنوان یک اهرم استفاده نمایید. 4. برای اوقات تنهایی خود حتما برنامه داشته باشید و اگر هنوز فرزند ندارید این برنامه ها باید فشرده تر باشد مانند برنامه های ورزشی،فرهنگی،هنری و ... . 5. سعی نمایید در مدت زمان مرخصی که در خانه به سر می برد، فضایی مطلوب برایش فراهم کنید و به نیازها و علایق او بیشتر رسیدگی کنید تا او نیز در برابر خواسته های شما زودتر سر تسلیم فرود آورد و به عبارتی او را شرمنده خود کنید نه آنکه بخواهید او را به مبارزه بطلبید. 6. اگر شوهرتان اعتیاد به مواد مخدر دارد، چون این مساله یکی از عوامل اصلی بی حوصلگی و ناسازگاری در روابط همسران تلقی می شود، لذا باید در اسرع وقت در صدد درمان ایشان باشید که در این باره می توانید با سامانه 09628 تماس بگیرید و از راهنمایی های افراد متخصص آن مرکز استفاده کنید. 7. با توجه به اینکه مشکل شما باید از ابعاد دیگری هم مورد بررسی قرار گیرد، توصیه جدی داریم به صورت حضوری به مشاور مراجعه نمایید.

بیشتر بخوانید:
تغذیه معتادان چگونه باید باشد؟