ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 24 ساله )

سلام. راستش من شیش ماه هست که خاستگار دارم و با اطلاع خانواده هامون در ارتباط هستیم. اوایل رابطمون خیلی رومانتیک بود. حتی عمیقتر هم شد. ولی بعدش رابطمون سرد شد. تا حدی من فکر کردم دیگه منو نمیخاد. بعد هم واسطمون و هم خودم ازش پرسیدم گفت وقت میخاد فقط. الان خیلی کم پی گیر من میشه. و وقتی قبلن ازش علتش پرسیدم گفت که درگیر کارشه. و منم دیگه زیاد پیگیرش نشدم. ولنتاینو برام تبریک گفت، برام سی دی اموزشی خرید فرستاد گفت یه جای فکرای چرتوپرت بشین اینو یاد بگیر ... ولی من خیلی نگرانم. خیلی دلهره دارم. گفته خرداد عقد کنیم ولی میترسم. چون قبلن یه رابطه دوستی نا موفق داشتم.میترسم اینم نشه. با مادرم در این باره صحبت کردمو به من گفت که رابطه الانت فرق میکنه این خاستگاره با خونوادش اومده ولی اون دوستی بود. نمیدونم خیلی نگرانم. خاستگارم و دوست دارم بهش علاقه مندم ولی این اخلاقش اذیتم میکنه.😣😢


مشاور (احسان فدایی)

پاسخ
با سلام و تقدیم احترام خدمت شما خواهر گرامی!
مسأله ازدواج یکی از مهمترین تصمیماتی است که هر جوانی باید در زندگی اش بگیرد و اگر در این انتخاب و تصمیم بسیار مهم درست و منطقی عمل کند آینده روشنی را برای خود رقم زده است و الا تا آخر عمر، خودش را سرزنش می کند که چرا .... لذا با توجه به اهمیت این امر لازم است که فرد تمام تلاش خود را بکند تا انتخاب مناسبی داشته باشد. یکی از ملاکهایی که در انتخاب همسر مناسب، باید مورد توجه قرار گیرد، کفویت است. دختر و پسر باید هم کفو باشند؛ هم کفو بودن هم به این معناست که از نظر شخصیتی، اخلاقی، مذهبی، اقتصادی، تحصیلی، سنی و ... با هم سازگاری داشته باشند، برخی از این موارد لازم و ضروری است و به هیچ وجه قابل اغماض نیستند؛ اما برخی دیگر در مواردی قابل اغماض هستند اما آنچه که ضروری است هم کفو بودن از حیث اخلاقی و مذهبی و شخصیتی است. دختر و پسر باید از حیث اخلاق با هم تفاهم داشته باشند و سازگار باشند. ویژگیهای اخلاقی طرفین بسیار مهم است. اگر یکی بسیار مذهبی و دیگری لاقید باشد زندگی برای هر دو سخت می شود. طبیعتا شما تا کنون احساس خوبی به این فرد پیدا نموده اید که تصمیم گرفتید او را به عنوان همسر انتخاب کنید و برای او 6 ماه صبر کرده اید ولی اگر این فرد واقعا قصد ازدواج با شما را دارد  باید خیلی زودتر از این اقدام کند و با شما عقد نماید. تا خرداد سال آینده تقریبا 4 ماه وقت مانده است یعنی حدود 10 ماه سرگردانی!!!
خواهر محترم! نباید تا الان هم اجازه می دادید فضای ارتباطی شما با ایشان به سمت حالت خواهش پیش برود. البته این خوب بود که شما هم پیگیری ننمودید ولی از الان بهتر است از خانواده تان بخواهید با جدیت تمام وضعیت شما را روشن نمایند و با پیگیری و تعیین زمان دقیق عقد قصد او را حتمی سازند. اینطور شما سرگردان هستید و دائم هراس از رفتن خواستگار دارید.
پس شرط کنید که هر چه زودتر اقدام به عقد رسمی کنند و در غیر اینصورت شما در را بروی خواستگار دیگر باز می کنید و اصلا عقد نیاز به سرمایه و شرایط مالی آنچنان ندارد و شما می توانید چند مدتی را بصورت عقد بسته باشید و بعد از مثلا شش ماه یا یک سال، عروسی کنید و زندگی مستقل تشکیل دهید.
البته مقداری هم این سردی عاطفی به دلایل روزمرگی و اشتغالات زیاد طبیعی است ولی ایشان باید تکلیف شما را مشخص سازد و اگر تمایل به ازدواج ندارد زودتر بیان کند.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:
یازده نکته در خواستگاری