مشاوره ازدواج: نامزدم دیگه اعتمادی بهم نداره" کمکم کنین.
ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 26 ساله )
سلام.من ٨ ساله با پسر عموم ارتباط دارم و قصدمون ازدواج هست.ولی بخاطر مخالفت خانواده من با نامزد موندن فعلا منتظریم ک شرایط جور بشه.به جرات میگم ک تو این ٨ سال خیانتی نکردم و نجابتمو حفظ کردم و پایبند به انتخابم بودم حدود چند ماه پیش ی شماره مزاحمم شد وگفت که منو تو بانک دیده و شمارمو اونجا برداشته موقعی ک فیش بانک رو پر کردم گویا شمارمو اونجا دیده و منم باهاش برخورد کردم و جوابشو دادم ک مزاحمم نشه و تهدید کردم ک اگر مزاحم بشه خانودمو در جریان میزارم و دیگ مزاحم نشد من این قضیه رو به پسرعموم نگفته بودم و قصد داشتم تو فرصت مناسب بهش بگم چون ی مدت بود ک ی خورده مشکلات پیش اومده بود و رابطمون تو تنش بود و قرار ما این بود ک هر اتفاقی افتاد ب هم بگیم و چیزی رو از هم پنهون نکینم و دوروز پیش بخاطر ی اتفاق بینمون بحث شد و گفت تو از من چیزایی پنهون کردی و من براش این قضیا رو تعریف کردم و این موضوع باعث شد اعتمادش کلا ازبین بره و همش میگ دیگ بهت اعتماد ندارم و منو متهم ب خیانت میکنه درصورتی ک واقعا من خیانت نکردم و تنها اشتباهم پنهان کردن ان موضوع بود.حالا شما بگید من چکار کنم خیلی حالم بده ب گناه نکرده متهم شدم و اعتماد اون کامل ازبین رفته و همص میگه دیگ نمیتونم بهت اعتماد کنم .توروخدا راهنکاییم کنین
مشاور (احسان فدایی)
بنابراین خیلی از مواقع هر راستی را نباید گفت ولی هر دروغی حرام است منتها راست گفتن و گفتن خیلی از مسائل واجب نیست. خواهر محترم! اکنون بگذارید مدتی از این موضوع بگذرد. زیرا از نظر ما مقصر اصلی شما نیستید و این نامزدتان است که بدبین شده و برداشت های غلطی از روابط شما دارد. تا انسان یقین به بدى کسى نداشته باشد حق ندارد به او بدبین شود، بلکه باید نسبت به او خوشبین باشد. گمان بد و بدبینى وقتى رواست که انسان یقین به بدى داشته باشد وگرنه باید خوشبین بود. خواهر محترم؛ اعتماد زوجین به یکدیگر یکی از مهمترین سرمایه ها و ارکان زندگی مشترک است. ما از شما می پرسیم آیا وجود آرامش را برای زندگی ای که در آن بی اعتمادی و شک و تردید وجود داشته باشد، می توان متصور شد! شکی نیست که بی اعتمادی زندگی را به کام زوجین تلخ می کند و ارکان زندگی را متزلزل و شاید تا حد ویرانی پیش ببرد. ما احساسات پاک شما را درک می کنیم و می دانیم بی دریغ همسرتان را دوست دارید ولی یک اشتباه کوچکی انجام داده اید که قطعا گذر زمان ان را اصلاح خواهد کرد و نباید نگران باشید. صبر کنید تا همسرتان کم کم اعتماد گذشته اش جلب شود و به شما با دید دیگری بنگرد. به او حق دهید چون هنوز پاکی و نجابت شما را درک نکرده و در ابتدای راه زندگی قرار دارید. البته رابطة 8 ساله قبل از ازدواج نیز ذاتا شک و بدبینی را به دنبال خواهد داشت و باید بسیار مراقب این موضوع باشید که شما هنوز حتی صیغة محرمیت نیز نخوانده اید و عقد هم نیستید و این یعنی اینکه هیچ تعهدی بین شما نیست و حتی قانونا و منطقا و عقلا و شرعا نامزدتان حق اعتراضی به شما ندارد. ولی در هر صورت چون قصد ازدواج دارید سعی کنید رضایت او را کسب کنید و زودتر هم عقد کنید و بیش از این معطل نکنید که مشکلات شما بیشتر خواهد شد.
موفق و پیروز باشید.
بیشتر بخوانید:
بد بینی و شک در زندگی مشترک
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}