ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 32 ساله )

با سلام و عرض ادب
پسری دارم شش ساله،خانه ک هست وقتی از ما ناراحت میشود شروع ب کتک زدن ما میکند ولی وقتی بیرون مثلا در مدرسه یا پارک هست و بچه های دیگر او را میزنند یا اذیت میکنند واکنشی نشان نمیدهد و از خودش دفاع نمیکند و همین امر باعث میشود وقتی در خانه بخاطر ناراحتیش از ما شروع ب زدن میکند من هم ناراحت میشوم و او را میزنم و مدام ب او گوشزد میکنم چرا جلوی بچه ها از خودت دفاع نمیکنی و ما را میزنی
مسدانم کارم اشتباه است ولی اونموقع نمیتونم عصبانیتمو کنترل کنم و بعدا خیلی خیلی ناراحت میشوم،
چند سوال دارم:۱-چگونه میتوانم عصبانیتم را کنترل کنم(اصلا نمیتونم خودمو کنترل کنم البته این بیشتر برای خانواده ام هست برای دیگران اینطور نیستم)
۲-کنترل هیجانات هم برایم خیلی سخت است مثلا اکثر مواقع بیش از حد قربون صدقه پسرم میشوم و گاهی بیش از حد ناراحت
۳-اکثر اوقات وقتی دوستی پیدا میکنم حوصله حرف زدن با انها را ندارم و بخاطر محبت بیش از حد ب انها زود از دستشون میدهم
۴چکار کنم پسرم خجالتی نباشد چون من و همسرم این مشکل را داریم خصوصا همسرم.
باسپاس فراوان از شما


مشاور (خانم فهمیده)

با سلام به شما همراه عزیز
از این که ما را برای مشاوره انتخاب کرده‌اید از شما سپاسگزاریم در ابتدا می‌خواهم نکاتی را به شما متذکر شوم که در برخورد با پسرتان بسیار کلیدی و مهم است. اول این که در ارتباط با فرزندان نباید بیش از حد به آنها محبت کرد و باید باید باید همه چیز را در حد تعادل نگه داشت. هنگامی که فرزندم کار بدی انجام می‌دهد تنبیهش می‌کنیم ولی این تنبیه نباید تنبیه بدنی باشد. کودک شما ممکن است به خاطر گرفتن توجه از شما (حتی اگر این توجه به شکل کتک زدن باشد و یا هر گونه رفتار تنبیهی حاوی توجه) کار بدی انجام دهد. در حقیقت گاه کودکان برای دریافت توجه از شما کاری را انجام می‌دهند تا آنها را دعوا کنید و یا کتک بزنید و ...
بنابراین این تنبیه شما نه تنها موثر واقع نمی‌شود بلکه به نحوی کودکتان را تشویق می‌کند تا مجددا شما و همسرتان را کتک بزند تا به این ترتیب توجه شما را جلب کند. نکته‌ای که باید در مورد کودک مورد توجه قرار گیرد این است که اگر احیانا فرزندتان را کتک زدید به هیچ عنوان بعد از این که به گریه افتاد او را بغل نکنید و نوازش و قربان صدقه نروید. به این ترتیب او می‌داند که تنبیه به معنای تنبیه محض است و پس از آن نباید مورد لطف واقع شود. مادر محترم اگر فرزندتان شما را کتک زد تنها دست هایش را بگیرید تا نتواند شما را بزند ولی هیچ او را کتک نزنید و حتی دعوا نکنید و به عنوان تنبیه نگاهش هم نکنید. در این حقیقت این بدترین و موثترین تنبیه برای کودک شماست که او در حالی که دارد شما را کتک می‌زند شما به او نگاه هم نمی‌کنید و حتی دست هایش را گرفته اید تا نتواند شما را کتک بزند. اما در ارتباط با کنترل خشم به نظر می‌رسد شما در هنگام به وجود آمدن هر گونه هیجان فورا آن را بروز می‌دهید. زمانی که موقعیتی برای شما خشم ایجاد می‌کند و عصبانی می‌شود اولین راه حل ترک محل است. این که مکان مورد نظر را ترک کنید سبب می‌شود تا بهتر بتونید بر خودتان مسلط شوید. زمان عصبانیت به مسئله ای که هم اکنون شما را عصبانی کرده است نیاندیشید و ذهن خودتان را منحرف کنید (می‌دانم بسیار کار سختی است ولی سعی کنید یک موضوع جذاب را به یاد آورید.) در نهایت اینکه زمان عصبانیت به خودتان فرصت دهید. من ممکن است موضوعی عصبانی شوم به محض عصبانیت می‌توانم داد بزنم یا دعوا کنم و.... ولی اگر اندکی تامل کنم بین ۳ تا ۵ دقیقه تامل کنم و به مسائل مختلف بیاندیشم و سعی کنم تا آرامش خودم را حفظ کنم به راحتی عصبانیتم به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. در هنگام عصبانیت یکی از بهترین راه ها تنفس عمیق و آرام است. دم را به درون ببرید (حدود ۳ ثانیه) سپس ۳ ثانیه هوا را درون شش های خود نگه دارید و سپس ۳ ثانیه بازدم داشته باشید. کنترل دیگر هیجانات را با کاغذ و قلم به دست گیرید. در حقیقت هر گاه بیش از حد خواستید هیجان خودتان را بروز دهید در کاغذی یادداشت کنید و بروز عملی یا کلامی نداشته باشید (یا در گوشی موبایل بنویسید) به این ترتیب از میزان آن کاسته می‌شود. در ارتباط با پسرتان و خجالتی بودنش لطفا توضیح دهید که چگونه است برخوردش در فامیل و یا در جمع دوستانش در پارک و...
امیدوارم برایتان بهترین ها اتفاق بیافتد و زندگی سرشار از خوشی و محبت داشته باشید.

بیشتر بخوانید:
کودکان پرخاشگر والدین با تدبیر