ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 17 ساله )

سلام من سه ساله عاشق یه دختریم که یه سال از من بزرگ تره و پارسال بهش گفتم دوسش دارم و قصدم ازدواجه ولی اون پاارسال گفت صبر کن یا درست میشه یا فراموشم میکنی من بخاطرش پارسال خودکشی کردم الان یه سال گزاشت و هنوز نتوستم فراموشش کنم دلیل اینکه گفت صبر کن هم فکنم این بود که امسال کنکور داره من الان چند سال نمی تونم به هیچ دختر و زنی جز اون نگاه و فکرکنم الان بهترین کا چیه من بکنم تا فکرم درگیر نباشه چون امتحان دارم


مشاور (احسان فدایی)

با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.
مسأله ازدواج یکی از مهمترین تصمیماتی است که هر جوانی باید در زندگی اش بگیرد و اگر در این انتخاب و تصمیم بسیار مهم درست و منطقی عمل کند آینده روشنی را برای خود رقم زده است و الا تا آخر عمر، خودش را سرزنش می کند که چرا .... لذا با توجه به اهمیت این امر لازم است که فرد تمام تلاش خود را بکند تا انتخاب مناسبی داشته باشد. یکی از ملاکهایی که در انتخاب همسر مناسب، باید مورد توجه قرار گیرد، کفویت است. دختر و پسر باید هم کفو باشند؛ هم کفو بودن هم به این معناست که از نظر شخصیتی، اخلاقی، مذهبی، اقتصادی، تحصیلی، سنی و ... با هم سازگاری داشته باشند، برخی از این موارد لازم و ضروری است و به هیچ وجه قابل اغماض نیستند؛ اما برخی دیگر در مواردی قابل اغماض هستند اما آنچه که ضروری است هم کفو بودن از حیث اخلاقی و مذهبی و شخصیتی است. دختر و پسر باید از حیث اخلاق با هم تفاهم داشته باشند و سازگار باشند. ویژگیهای اخلاقی طرفین بسیار مهم است. اگر یکی بسیار مذهبی و دیگری لاقید باشد زندگی برای هر دو سخت می شود.
برادر عزیز، ما نمی دانیم چه خصوصیت مثبتی در این فرد دیده اید که به او علاقه مند شده اید ولی این را می دانیم که هر قدر این رابطه و افکار را ادامه دهید به خودتان آسیب می زنید. اکنون شما در سن 17 سالگی و اوج نوجوانی هستید و در این دوران علاقه های متعددی به سراغ شما می آید و حتی درس و کنکور شما را تهدید می کند. اگر دل ببندید و ادامه دهید مطمئن باشید خسارت می بینید. ضمن اینکه اکنون در سن ازدواج نیستید تا بتوانید اقدامی کنید و هر اقدامی با موانع خیلی زیادی روبرو خواهد شد. یکی از مسائلی که معمولاً خانواده‌ها در ازدواج به آن دقت می‌کنند، بحث اختلاف سنی دختر و پسر است. گفتنی است که در مورد اختلاف سن نمی توان با قاطعیت نظر داد و این مطلب که حتماً زن باید از مرد کوچکتر باشد قطعی و حتمی نمی باشد زیرا تجربه نشان داده است که بسیاری از زنان و مردان بوده اند که با اختلاف سنی زیاد (حتی گاهی زنان بزرگتر از مردان) با یکدیگر ازدواج کرده اند و سالهای سال با کمال آرامش در کنار یکدیگر زندگی کرده و هیچگونه مشکلی هم نداشته اند؛ البته اگر سن دختر بسیار کمتر باشد در اول زندگی مشکلاتی خواهد داشت و اگر سن دختر بیشتر از پسر باشد در آینده احتمال بروز مشکل خواهد بود. سن این خانم به گفته ی شما از خودتان بیشتر است و این یکی از موانع مهم است. اکنون بهترین راهکار قطع رابطه کامل است که گرچه سخت است ولی امکان پذیر است و با اراده ای قوی می توانید او را برای همیشه فراموش کنید و در سن متعین در زمان خود، ازدواج نمایید.ضمن اینکه تا می توانید ایام تحصیلی به این موضوع فکر نکنید تا کم کم در ذهنتان کمرنگ شود.
راهکارهای فراموشی
1.باید قبول کنید که فراموش کردن فردی که انسان به او علاقه دارد و دائم او را می‌بیند یا یاد او در ذهنش تداعی می‌شود، کاری سخت و دشوار است. انسان مثل کامپیوتر یا آدم آهنی نیست که با تغییر یک برنامه، رفتارش تغییر کند.
2.فراموشی فردی که به او علاقه داشته اید و دائماً فکر و ذکرتان یاد او بوده است، نیاز به زمان دارد. نباید از خودتان انتظار داشته باشید به راحتی بتوانید یاد او را از صفحه ذهنتان پاک کنید. چه بسا حداقل همین میزان زمان لازم باشد که بتوانید به طور کل او را فراموش کنید. پس عجله نکنید و مأیوس هم نشوید. یکی از مصادیق صبر و شکیبایی، صبر در سختی هاست. پس بر خودتان مسلط باشید و باور داشته باشید که با توکل بر خدا می توانید این راه را طی کنید.
3.به خودتان تلقین کنید که «من می‌توانم راهی را که انتخاب کرده‌ام بپیمایم».
4.به خود تلقین کنید که «من نباید به فردی که احتمالا تمایلی به ازدواج با من ندارد، علاقه داشته باشم».
6.از لحاظ روان شناسی یکی از علل ایجاد افسردگی در افراد، شکل گیری دلبستگی های بیجا بین افراد و سپس گسسته شدن این دلبستگی است. تحقیقات متعدد هم این امر را اثبات نموده است. پس قبل از اینکه سر و کارتان با قرص های آرام بخش و شوک الکتریکی و ... بیفتد به فکر سلامت روان خود باشید و اراده جدی در فراموشی فرد مذکور را پیشه خود کنید.
5.هرگاه متوجه شدید ذهنتان ناخودآگاه به یاد او مشغول شده است، به خود چنین تلقین کنید و بگوئید «بس است» و آهسته مشت خودتان را روى میز یا زمین بزنید. بدین ترتیب تغییر حالت به وجود آمده، فضاى ذهنى‏تان را تغییر خواهد داد.
6.از فکر کردن به او جدا بپرهیزید و هر چیزی که او را به یاد شما می‌اندازد، از خود دور کنید. علاقه به وی را در دل نپرورانید. تا حد امکان به او فکر و خیال­بافی ­نکنید. هر گاه افکار مربوط به ایشان به ذهنتان خطور کرد، حواستان را پرت کنید و به چیز دیگری فکر کنید؛ یا به کار دیگری مشغول شوید و یا مکانتان را ترک کنید؛ مثلا به میان جمع خانواده بروید و با آنان مشغول گفتگو شوید تا این افکار از ذهنتان خارج شوند.
7.هرگاه فکر او به ذهنتان آمد، موضوع یا موضوعات مختلفى را در ذهن یا در دفترچه یادداشت خود داشته باشید، به سراغ آن‏ها بروید و درباره‏ آن‏ها فکر کنید.
8.احتمالاً چند نکته یا ویژگى منفى هم در او یافته ‏اید یا مشاهده کرده ‏اید؛ هرگاه ذهنتان به سوى او معطوف شد بلافاصله به ویژگى‏هاى منفى او فکر کنید و به خود بگوئید او به خاطر این اوصاف، مناسب و شایسته‏ من نیست.
9.تا آنجا که امکان دارد کمتر در تنهایی قرار بگیرید زیرا هنگام تنهایی آن فرد بیشتر در ذهن شما مجسم می شود و ذهن و دل شما را به خود مشغول می کند.
10.برای شبانه روز خود برنامه دقیق و مشخصی داشته باشید. از بیکاری اجتناب کنید و اوقات خود را بیهوده نگذرانید.
11.روابط عاطفی خود را با خانواده و دوستان تان بیشتر کنید و سعی کنید تمام محبتتان را نثار آنها کنید.
12.باور کنید حالتان بهتر می شود؛ اگر از فعالیت های مثبت و تقویت کننده و لذت بخشی که قبل از این ماجرا برایتان مطرح بود استفاده کنید و به ورزش ها، کوهنوردی ها و فعالیت های بدنی روی بیارید.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:

سن و ویژگی های خاص ازدواج