شوهرم در برابر من و بچه م احساس مسئولیت نمی کنه. نمی دونم چیکار کنم"

سلام و عرض ادب.

با توضیحاتی که دادی بنظر میرسه، همسرت آمادگی های لازم برای ازدواج رو نداشته، یعنی مردی که میخواد ازدواج کنه اگه شرایط و آمادگیهای روانی لازم، برای ازدواج رو نداشته باشه و به پختگی لازم نرسیده باشه، اگه ازدواج کنه بعد از ازدواج، زندگی مشترک اونها دچار مسائل و مشکلاتی میشه. یکی از این آمادگی ها استقلاله، یعنی طرف در زندگی مستقل شده باشه، حالا چطور بفهمیم این مرد مستقل شده یا نه، نشونش اینه که اراده داشته باشه که کارها رو انجام بده، ولی اگه کسی چندان اراده ای برای کار کردن نداشته باشه به گفته خودت «شوهرم موقعیت شغلی هم پیش می اومد کارنمیکرد»، معلوم میشه هنوز آمادگی ازدواج رو نداشته. یکی دیگه از آمادگیهای لازم برای ازدواج تعهده، یعنی طرف وقتی ازدواج کرد و مسئولیت ازدواج رو پذیرفت، تو وجود خودش این تعهد رو داشته باشه که وظیفه منه که به همسرم و فرزندم رسیدگی کنم و نیازهای اونها رو برآورده کنم، اما اگه مردی هیچ تعهدی نسبت به خونوادش احساس نمیکنه بقول خودت میگی «خودش میرفت خونه باباش غذامیخورد ومیخوابید حتی نمی اومدخونه تادیروقت»، یعنی هیچ احساس تعهدی نسبت به برآوردن نیازهای خونوادش نداره که چی کار میکنن؟ چی میخورن؟ و ...، خلاصه اینکه به نظر میرسه همسرت با وجودی که آمادگی ها و شرایط لازم برای ازدواج رو نداشته، با شما ازدواج کرده و الان حاضر نیست که مسئولیت ازدواج و فرزندی که داره رو بر عهده بگیره، اما در هر حال اینطور نیست که هر کسی خواست بره ازدواج کنه و بعد زیر بار مسئولیت شونه خالی کنه، چون از جهت شرعی و قانونی وظیفه مرده که نفقه زن و فرزندانش رو پرداخت کنه، نفقه هم شامل خونه مناسب، پوشاک و خورد و خوراک همسر و فرزندانش میشه، و اگر مردی بدون دلیل نفقه همسرش رو پرداخت نکنه، قانون اون رو مجبور میکنه که نفقه رو پرداخت کنه و اگه بار هم پرداخت نکرد وارد مراحل بعدی میشه.
به هر حال من توصیه میکنم اول از راه مسالمت و گفتگوی صمیمی با شوهرت صحبت کن و بهش بگو که آینده این طفل معصوم به من و تو بستگی داره، این همه زن و شوهر هستن که آرزوی فرزند دارن ولی فرزند دار نمیشه، ما که خدا بهمون داده واقعا ناشکریه که قدرشو ندونیم و بخاطر خودخواهی خودمون دچار مشکل بشه، و این بچه به هر دوی ما نیاز داره و اگه الان که میتونی کاری نکنی مطمئن باش در آینده پشیمون میشی که دیگه سودی نداره و...، یعنی از راه عاطفی و تحریک اون سعی کن که دنبال کار بره و دوباره دورهم جمع بشید و خانواده گرم و صمیمی تشکیل بدید. و ازش تعریف کن و بهش اعتماد به نفس بده و بگو من دخترم بهت احتیاج داریم و...، یا میتونی از چند تا بزرگتر بخوای که پا در میونی کنن و باهاش صحبت کنن و از او تعهد بگیرن که سر کار بره و مثل سابق که در پرورش ماهی کار میکرد وضعتون خوب بشه، اگه این راه جواب نداد و به هیچ طریقی بهتر نشد اونوقت اگه به مصلحت دونستی میتونی از راه قانونی وارد بشی و بخاطر ندادن نفقه از او شکایت کنی تا دادگاه اونو مجبور کنه. راجع به اینکه گفتی «نمی دونم الان چیکارکنم خودم فک میکنم یه کم ازش فاصله بگیرم»، بعید میدونم فاصله گرفتن تاثیری داشته باشه، ولی در هر صورت بخاطر دخترتون هم که شده، هر راهی که به نظرت میرسه یا ممکنه، باید امتحان کنی تا به نتیجه برسی. 
موفق و محکم و پیروز باشی.

بیشتر بخوانید:
وظایف شوهر نسبت به زن