با اجتماعی نبودن فرزندم مشکل دارم. خواهش می کنم راهنمایی ام کنید.

با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. از اینکه سوال خود را با ما در میان گذاشتید سپاسگزارم. امیدوارم صحبت هایم برایتان مفید باشد. بیان کردین" پسر پنج ساله ای دارید که در جمع ناشناس گوشه گیر و کمرو هست": در فرآیند گوشه‌گیر بودن افراد، عامل ژنتیک تأثیر زیادی دارد و عوامل محیطی می تواند این کمرویی را تشدید یا تعدیل کند. مثلا سرزنش کردن، تحقیر کردن، مقایسه کودک با همسالانش، انتظار بیش از حد از کودک داشتن، برچسب زدن و.... مواردی است که گوشه گیری کودک را تشدید می کند. ولی افزایش اعتماد به نفس در کودک، آموزش مهارت‌های اجتماعی و طرز برخورد با اجتماع و افراد، کمک به افزایش موفقیت و برجسته کردن موفقیت‌های کودک از جمله عواملی هستند که می‌توانند گوشه‌گیری و عدم اعتماد به نفس را تعدیل و درمان کنند. شما بزرگوار می‌توانید با یکسری بازی‌ها، مهارت‌های اجتماعی و ابراز وجود را در او پرورش دهید:
- تئاتر خیالی : لباس‌های ویژه ای بپوشید و با فرزندتان یک نمایش را در مقابل تماشاچیان خیالی اجرا کنید. حتی می‌توانید عروسک‌های او را به عنوان تماشاچیان در گوشه ای بچینید و برای آنها بازی و سخنرانی کنید یا برای عروسک‌ها روی صحنه ای خیالی، آواز بخوانید.
- معلم بازی : از فرزندتان بخواهید معلم شما شود و قصه، شعر یا هر آنچه را بلد هست به شما یاد بدهد. یا از او بخواهید به عروسک هایش که بچه‌های تنبلی هم هستند، درس بدهد. خواهید دید که او با تصور کردن خودش در موقعیتی قدرتمند و اثرگذار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و به خوبی از پس اجرای نقش برمی آید.
- بازی مصاحبه‌ : یک میکروفن خیالی جلوی فرزندتان بگیرید و با او مصاحبه کنید. نظر او را درباره رنگ لباسش، آب و هوا، غذای مورد علاقه‌اش و... بپرسید و تا می‌توانید این مصاحبه را طولانی کنید. با این کار فرزندتان هم ابراز نظر و عقیده‌اش را تمرین می‌کند و هم صحبت کردن مقابل جمعیت را یاد می‌گیرد.
- ضبط صدا : با فرزندتان حرف بزنید یا کتاب بخوانید و در همین حال صدایتان را با تلفن همراه ضبط کنید و بعداً گوش دهید. شنیدن صدای خود می‌تواند باعث شناخت ضعف‌ها، برطرف کردن آنها و بالا رفتن اعتماد به نفس کودک برای صحبت در جمع شود.
- اجرای پانتومیم : یک کلمه یا مفهوم را انتخاب کنید و با اجرای پانتومیم سعی کنید آن را به دیگران بفهمانید. از کودکتان بخواهید با حرکات دست‌ها و بدن، این مفهوم را انتقال دهد. با این کار، او می‌آموزد که از بدنش برای برقراری ارتباط استفاده کند و مهارت‌های کافی را برای تقویت زبان بدن یاد می‌گیرد.
- وقتی در جمع های خانوادگی کودک صحبت یا اظهارنظری کرد، کودک را تشویق کنید که اعتماد به نفسش بالا رود و جرأت ابراز وجود را پیدا کند. مثلا از قبل کودک قصه، شعر، سوره ی قرآن یاد گرفته و در جمع آن ها را بخواند. این موارد کمک می کند تا کودک بتواند تعامل اجتماعی بهتری داشته باشد. و در نهایت با توجه به اینکه کودک شما با هر محیط ناآشنایی دیر خوی می گیرد، و توانایی ابراز وجود را ندارد و از مهارت های اجتماعی کافی هم برای دوستیابی برخوردار نیست، طبیعی است که از رفتن به کلاس های متعدد آموزشی، هیچ لذتی نبرد و احساس خستگی و بی حوصلگی داشته باشد. بنابراین لازم هست شما بزرگوار با روش قصه و بازی روی تعاملات کودک کار کنید و اگر احساس می کنیدکمرویی کودک در فعالیت های اجتماعی اش مثل رفتن به مهدکودک، باز ی با همسالانش و ... خللی وارد کرده، بهتره به یک روانشناس کودک مراجعه کنید.
با آرزوی لحظات شاد برای شما مادر گرامی

بیشتر بخوانید:
شخصیت بخشی و اعتماد به نفس کودک