ناشناس ( تحصیلات : راهنمایی ، 14 ساله )

سلام من ۱۴ سالم ھستش و حس میکنم ترنس ھستم اخہ من وقتی خصوصیات ترنس ھارو خوندم فہمیدم ھمشونو من دارم یعنی از بچگی من مشکل داشتم با پسر بودن ھمیشہ موھام کوتاہ بود با پسر اصلا رابطہ خوبی نداشتم و ھمہ گرایشم بہ سمت دختر بود الانم ۱ سال ھست کہ حس میکنم عاشق شدم و قطعا ۲ تا دختر عاشق ھم نمیشن واسہ ھمین شک کردم کہ ترنس ھستم یا نہ این روزا ھمہ فکرم شدہ این نمیتونم ھیچ کاری کنم ممنون میشم راھنمایی کنین


مشاور (خانم قربانی)

سلام بر شما همراه گرامی. خوشحالم که سایت راسخون رو برای مشورت انتخاب کردید.
دوست نوجوان من، آشفتگی ذهنی شما قابل درک هست . شما هم اکنون در سن نوجوانی و بحران هویت هستید و تشویش ناشی از مشاهده و مطالعه ترنس ها،شما رو نگران کرده،اما باید در پاسخ به شما عرض کنم که نشانه ها به تنهایی ،ترنس بودن شما رو ثابت نمیکنند و در حال حاضر قضاوت شما نگران کننده و قابل اعتنا نیست. زیرا که این حس و نگاه شما شاید به دلیل شرایط تربیت خانوادگی،حساسیت خودتان و شخصیت،تاثیر فرهنگ،همسالان و.. باشد.
برای تشخیص ترنس،حتما نیاز به جلسات مشاوره و روان درمانی بوده و پرسه دوساله را طلب میکند و باید از فیلترهای روانپزشکی،پزشک قانونی و دادگاه عبور کند تا ترنس تایید شود.و موارد بسیاری مشاهده شده که ادعای اولیه برای ترنس بودن ،رد شده است و حتی در بسیاری از موارد پس از عمل جراحی و ..،فرد از اقدام خود پشیمان شده است. با این تفاسیر و اینکه هنوز سن تشخیص ترنس بودن در شما پایین است،چنین ادعایی برای شما قابل قبول نبوده و حتی ممکن است این حالات شما به دلیل تحولات دوره نوجوانی و بلوغ شدت گرفته باشد و همانطور که موارد مشابه شما نیز مشاهده شده است. لازمه عرض کنم که حتی علاقه شما به دوست همجنس تون هم باز به تحواات بلوغ برمیگرده و نوجوانان در این سن درگیر دوستی های افراطی شده و گاها از ان به عشق یاد میکنند. برای تشخیص ترنس در مراحل یاد شده، غیر از بررسی نشانه ها، تست های شخصیتی باید انجام شود و هورمون درمانی و دیگر درمانها را هم در ادامه کار صورت میگیرد و به همین راحتی تشخیص ترنس نخواهیم داشت.در بسیاری موارد اختلال ملال جنسیتی،که شبیه ترنس است، به اشتباه،ترنس تصور میشوند و این تشخیص فقط با طی مراحل دقیق امکان پذیر است. با این حال با توجه به نگرانی شما،توصیه میکنم ابتدائا جریان رو با خانواده تون در میان بگذارید و سپس به روانشناس یا روان پزشک مجرب مراجعه کنید و تشخیص رو به اونها واگذار کنید و تا تایید نشدن دقیق این مسئله هیچ تلقین و حساسیتی رو به بروز ندهید و ارامش خودتون رو حفظ کنید.
شاد و سلامت باشید.

بیشتر بخوانید: