ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 24 ساله )

همسرم 37 ومنم 24 سالمه شوهرم ب من خرجی نمیده میگ باید برم سرکار تاخودم خرج خودمو بدم تابتونم بااون زندگی کنم با خانوادم قهره کمم میزاره من برم توهین میکنه برام اصن کادو نمیگیره دوسم نداره میگ بچ بیاریم تابدونم برای کی کارمیکنم چیکارکنم ب نظرشماخسته شدم 3 سال عروسی کردیم


مشاور (احسان فدایی)

با سلام و سپاس از همراهی شما، از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم.
خوشحالیم که در خدمت شما هستیم. ای کاش از ابتدا و قبل از اینکه کار به اینجا برسد برای مشاوره اقدام می کردید. متاسفانه تعارضات زیادی را در رابطه با همسرتان تحمل نموده اید که شاید اگر زودتر از این با ما یا با هر مشاوری مرتبط می شدید نیاز به فکر جدایی هم نداشتید ولی قطعا توصیه ی ما این است که در این وضعیت فعلا به جدایی فکر نکنید. همانطور که می دانید برای رسیدن به یک نقطه صحیح در تصمیم گیری مخصوصا در مورد اختلافات خانوادگی نیاز است تا جزییات و علل و رفتارها و واکنش ها و برخورد اطرافیان و... دانسته شود. وضعیت خانواده شما واقعیت تلخى است که درمان آن دشوار نیست و رسیدن به هدف مطلوب حاصل شدنى است. بنابراین نباید ناامید بود و از هر تلاشى در این زمینه نباید دریغ کرد. پس باید پای زندگی تان بایستید و به تدریج اختلافاتی که با همسرتان دارید را حل و فصل کنید. در واقع به نظرمی رسد به دلیل اختلاف سنی بالایی که بین شما و همسرتان است به تفاهم نمی رسید و به تعارض برخورد می کنید. لذا با توجه به حساسیت اصل موضوع و موضوعات دیگر لازم است به همراه همسرتان از خدمات مشاوره حضوری استفاده نمایید تا نتیجه بهتر و دقیقتری بگیرید. علت‌های مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد، باید بررسی کرد، با همسرتان نیز گفتگو کرد، تا به نتیجه مطلوب رسید چون موضوع خیلی مهم و سرنوشت ساز است لذا تصمیم گیری سریع و بدون بررسی همه جانبه، کار عاقلانه و درستی نیست. بنابراین یکی از بهترین گزینه های  مفید و موثر، رفتن به مشاوره حضوری است.
خواهر گرامی؛ بطور خلاصه اگر بخواهیم پاسخ شما را عرض کنیم باید بگوییم که شرایط شما شرایط نسبتا دشواری است و کاملا قبول داریم و حق با شماست که تحمل و صبوری در چنین وضعیتی بسیار دشوار است اما از شما می خواهیم که به این بیندیشید که در این اوضاع چه چیزی در مجموع به نفع شما و تمام خانواده شماست. به خاطر داشته باشید بدون از میان برداشتن علل تنیدگی و فقط با ابراز احساسات و ... ، به هیچ وجه مشکل شما و شوهرتان برطرف نمیگردد؛ لذا با اهرم احساسات به استقبال این مسأله نرفته و سعی کنید با شرایط همسرتان برخوردی معقولانه داشته و او را درک نمایید؛ زیرا به نظر میرسد هرگونه اعتراض شما نسبت به وی و شرایطی که او در آن به سر میبرد نه تنها کمکی به بهبود اوضاع نخواهد کرد؛ بلکه خدای ناکرده ممکن است باعث ناسازگاری شما و همسرتان گشته عوارض فردی، اجتماعی و خانوادگی متعدّدی را برای شما، همسرتان و حتّی اطرافیان شما( مثل بیماری روانی، بی-حوصلگی و عدم نشاط, انزوا و خود کم¬بینی, پرخاشگری, بدخلقی و بیماری¬های جسمانی همچون حملات عصبی– بیماری قلبی- پیری زودرس و ناتوانی – گواتر و ...) به دنبال آورد. خواهر گرامی؛ چنانچه مشکلاتى در زندگى زناشویى براى انسان پیش بیاید مخصوصا اگر این مشکل و خطا از ناحیه همسر انسان باشد
اولاً: تا جایى که مقدور است انسان باید چشم پوشى، عفو و گذشت نماید.
ثانیا: مشکلات را با ایجاد فضاى محبت‏ آمیز و گرم به صورت روشن، صریح و شفاف با همسرش در میان گذارد که این کار اگر در اولین فرصت مناسب صورت بگیرد بهتر است. فایده این کار آن است که اگر خطایى از هر کسى صادر شده باشد با این صحبت کردن در فضاى آرام روشن مى‏شود و بعد از روشن شدن مطلب باید سعى شود که آن مسأله دیگر تکرار نشود چرا که تکرار آن باعث از هم پاشیده شدن زندگى مشترک مى‏شود.
نکته‏ دیگر این است که به خاطر مسائل کوچک موقعی که باعث اختلال در روند طبیعى زندگى شما نشود زندگى را براى خود و همسرتان تلخ نکنید و اعصاب خودتان و همسر گرامیتان را خراب ننمایید همانطور که بالا اشاره کردیم زندگى با عفو و گذشت شیرین‏تر مى ‏شود و موارد اختلاف را با گفتگوى همراه با صداقت و در محیط گرم و صمیمى با بحث و بررسى دوستانه حل کنید. بنابراین همه ی مواردی که اشاره نمودید اعم از کادو نخریدن یا خرجی ندادن و ... باید با سیاست های شما حل و فصل شود و نه اینکه به صوت مستقیم به همسرتان ابراز کنید بلکه باید کاری کنید تا او خودش از ادامه ی این روش ها در زندگی منصرف شود.
 
نکات مهم وکلیدی
1.نکاتی که بیان می‌شود به معنی مقصر بودن ویا کم کاری شما نیست بلکه به این معنا که در زندگی زناشویی یکی از زوجین باید فداکاری کند که البته این ایثار واز خود گذشتگی نزد خداوند دارای اجر وثواب زیادی است.
2- مشکلات زندگی انواع مختلفی دارد وهر مورد راهکار مخصوص به خود را می طلبد.
3-عفو وبخشش با حل کردن مسایل زندگی زناشویی قابل جمع است پس هم می توان بخشید وهم در فضای دیگری به بررسی علل کدورت ها پرداخت .
4-فضای گفتگو وحرف زدن را در خانه به وجود آورده وسعی کنید در مورد رویدادهایی که شما یا همسرتان را می رنجاند گفتگو کنید.
5- مسایل کم اهمیت وکم ارزش زندگی را جدی نگیرید وحساسیت بی جا به خرج ندهید.
6-بدانید زن ومرد به لحاظ روحی وعاطفی با هم متفاوت هستند.
7- تا جایى که مقدور است انسان باید در مناظرات واختلافات چشم پوشى، عفو و گذشت نماید.
7- از صفات بسیار پسندیده و والا و باارزش، که آراسته به آن در میان مردم بسیار کم است تغافل مى باشد. دیدن خطا و تقصیر، مشاهده عیب و نقص، و خود را به فراموشى زدن، به شکلى که طرف مقابل یقین کند، انسان از مسئله به هیچ عنوان مطلع و آگاه نشد، از عالیترین حالات روحى و پرقیمت ترین صفات انسانى است.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرماید
اِنَّ الْعاقِلَ نِصْفُهُ اِحْتِمالٌ، وَ نِصْفُهُ تَغافُلٌ
نیمى از وجود عاقل و خردمند تحمل و صبر و بردبارى، و نیم دیگرش خود به فراموشى زدن است
8- در مقابل همسر خود هر چند که حق با شما باشد، لجبازى و اصرار نکنید.
9- تا آن جا که امکان دارد از مخالفت و مشاجره با همسر خود بپرهیزید، زیرا محبت را از بین مى ‏برد.
خواهر محترم! خوب می دانیم که با رعایت موارد بالا تا حدود زیادی مشکلاتتان حل خواهد شد. پس ناامید نباشید و بر خداوند متعال توکل نمایید.
موفق و سربلند باشید.

بیشتر بخوانید:

اظهار مهر و قهر به همسر