فرزندم اعتیاد داره، نگرانم، چیکار کنم؟

با سلام و سپاس از همراهی شما، از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم.

خدای متعال را شاکریم که این موضوع را زود فهمیده و در برابر اعتیاد فرزندتان اقدامات صحیحی از جمله مشاوره  را در پیش گرفته‌اید؛ منتها چون معمولا این قبیل مسائل از ناحیة دوستان فرزندتان رخ می‌دهد باید از طریق راهکارهایی او را از دوستان بدش جدا نمایید و دوستان خوبی برای او تعریف کنید.

به سن فرزندتان اشاره ای ننمودید ولی همة راهکارها را با توجه به سن او عملی سازید.

 جهت قطع ارتباط او با دوستان نامناسبش توجه داشته باشید:

1. در برابر وی از اهرم فشار استفاده نکنید؛ زیرا مطمئناً او را به موضع لجاجت کشانده و کار را به جایی خواهید رساند که خواسته و یا ناخواسته در برابر درخواست شما مقاومت کند؛ بنابراین برای قطع ارتباط با دوستش، زیاد اصرار نکنید؛ زیرا او را برای استمرار دوستی‌اش حریص‌تر می‌کنید.

2. به هیچ طریقی به دوستان وی توهین نکنید؛ زیرا فرزند شما در این سن درباره دوستان خود تعصب ویژه‌ای دارد که جسارت شما او را سخت خواهد آزرد. نتیجه‌ای هم که این کار عائد خواهد نمود آن است که سبب پایداری دوستی‌اش خواهد شد.

3. انتظار تغییرات سریع در فرزندتان نداشته باشید، بلکه بردبار بوده و سعی نمایید به تدریج مشکل را حل کنید. بدین صورت که ابتدا از او بخواهید برخی از دوستانش را که آلودگی بیشتری دارند رها کند و با بقیه نیز کمتر ارتباط داشته باشد و به مرور ارتباط را قطع کند؛ زیرا امام علی (علیه السلام) می‌فرماید:« باین اهل الشرّ تبن عنهم؛[1] از اهل شر دوری کن، از آنان جدا می‌شوی».

4. زمینه دیدار وی با دوستان نامناسبش را به هر طریقی کمتر کنید.

5. زمینه جایگزینی دوستان نامناسب را برایش فراهم نمایید برای این‌کار پیش‌قدم گشته و با ارتباط بیشتر با افراد و خانواده‌های مطلوب، زمینه جایگزینی دوستان شایسته را برای فرزند خود فراهم سازید، حتّی با برخی از افراد مورد نظر خود به صحبت نشسته و از آنها درخواست نمایید خودشان را به فرزندتان برای دوستی نزدیک نمایند.

6. مطمئناً فرزند شما به یکسری از ارزش‌های مذهبی پایبند است؛ بنابراین با تقویت باورهای وی و کشاندن او به مجالس مذهبی و هیأت‌های هفتگی به ویژه کانون‌هایی که برای جوانان برنامه‌های ورزشی و تفریحی نیز تدارک می‌بینند، زمینه اثرپذیری را در وی افزایش دهید.

7. برای متوجه نمودن فرزندتان نسبت به مضرّات دوستان نامطلوب از بهترین شیوه یعنی تحریک عواطف و احساسات بهره جسته و با نرمی و عطوفت، او را متوجه ضرر جدی دوست نامطلوب کنید.

8. از دایی، عمو و افراد دیگری که وی از آن‌ها در این زمینه‌ها حرف شنوی دارد بخواهید با فرزندتان وارد گفتگو شده و دغدغه خاطرهای شما را از زبان خود به فرزندتان یادآور گردند.

نکته پایانی

این امیدواری را نیز به شما بدهیم که دوستی فرزندان در سنین 18 تا 20 سالگی به سبب اشتغال، تحصیلات دانشگاهی، خدمت سربازی و ازدواج خود به خود ناپایدار می‌شود؛ بنابراین با صبر و درایت بیشتری از طریق فراهم نمودن زمینه اشتغال و ... برای فرزندتان از این ظرفیّت بهره گیرید.

موفق و پیروز باشید.

--------------------------------

پی نوشت:

[1] نهج البلاغه، نامه 31، ش 92.

بیشتر بخوانید:
ترک کردنی خطرناکتر از اعتیاد