من وسواسم چیکار کنم؟

سلام بر شما همراه نوجوان
دوست نوجوان خود را مبتلا به اختلال وسواس معرفی کردید البته بدون هیچ توضیحی در مورد نحوه تشخیص یا علایم مشاهده شده.
طبق ملاک‌های راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM5) وسواس (OCD) یک اختلال اضطرابی محسوب شده و اختلال وسواس- جبری به دو گونه فکری و عملی تعریف می‌شود، که با اشتغال ذهنی مفرط درمورد نظم و ترتیب و امور جزئی و همچنین کمال‌ طلبی همراه است، تا حدی که به از دست دادن انعطاف‌ پذیری، صراحت و کارایی می‌انجامد و کردارهای فرد وسواسی، تکراری،کلیشه‌ ای و تا اندازه‌ای غیرارادی هستند.
وسواس های فکری، افکار امیال یا تصورات عود کننده و معلوم هستند که به صورت مزاحم و ناخواسته تجربه می شوند در حالی که وسواس های عملی رفتارها یا اعمال ذهنی مکرر هستند که فرد احساس می کند در پاسخ به وسواس فکری یا برطبق مقرراتی که باید با قاطعیت اجرا شود وادار به انجام دادن آنها می شود. اختلال وسواس یک بیماری مزمن و یا طولانی مدت است که در روابط اجتماعی و انجام کار های روزمره فرد اختلال ایجاد میکند. وسواس چند نوع دارد که شامل وسواس آلودگی، وارسی و چک کردن، تقارن و شک و تردید. کودکان و نوجوانان وسواسی دچار این مشکلات هستند : چند پارگی در کارهای روزمره، مشکلات در مدرسه ، شکایت های جسمانی، مشکل در روابط اجتماعی ، مشکلات مربوط به اعتماد به نفس، مشکلات کنترل خشم. درمان وسواس یک درمان تخصصی است و بهترین درمان، درمان شناختی- رفتاری (CBT)،درمان رفتاری و درمان دارویی و یا ترکیب این ها است که متناسب با شدت بیماری و درگیری فرد، عمل میشود. درمانهای رفتاری اختلال وسواس اجباری شامل پیشگیری از عادات و رویارویی است. در مرحله پیشگیری از عادات، یک متخصص به فرد بیمار مبتلا به وسواس کمک می‌ کند تا در بازه‌های زمانی طولانی و طولانی‌تری از رویارویی با شرایط استرس‌ زایی قرار بگیرد که در آن احساس اجبار برای انجام کاری را می‌کند که استرس و اضطراب او را از بین می‌برد. در این شرایط، بیمار اصطلاحاً با خود درگیر می‌ شود و هر چقدر که زمان می‌گذرد و او بیشتر به انجام آن کار احساس نیاز می‌ کند، او همچنان در مقابل میل وسواسی ایستادگی می‌ کند تا مرحله‌ ای که دیگر هیچ اجباری برای انجام آن کار خاص احساس نکند. البته مهمترین عنصر درمان عزم و اراده خود فرد است که با انگیزه لازم وارد درمان شود. با توجه به اینکه شما اطلاعات لازم را در مورد طول دوره بیماری، شدت و نوع آن، و همچمنین نوع روابط در خانواده، و اطلاعاتی از این قبیل ارائه نکردید، توصیه میشود با توجه به حساسیت بالای دوره رشدی خود(نوجوانی) و همچنین نیازمندی این مسئله به درمان ویژه، با درمیان گذاشتن این مسئله با خانواده، به روانشناس مراجعه کرده و مسئله را به صورت حضوری دنبال کنید.
شاد وسلامت باشید.

بیشتر بخوانید:
بیماری وسواس و راه های درمان آن