ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 25 ساله )

سلام.من نزدیک به دو ساله که ازدواج کردم و بدلیل مشکلات اقتصادی تا حالا نتونستم عروسی بگیرم. من و همسر مشکلات فرهنگی بسیاری داریم. من مذهبی ولی ایشون اجتماعی. یعنی هر چی من دوست دارم اون دوست نداره و بلعکس و سر همین قضیه بارها دعوا کردیم و خانواده ها هم در جریانن. الان احساس میکنم زندگی سرد و بی رنگ شده. من تمام تلاشمو میکنم زود عروسی بگیرم ولی بر عکس خانومم هیچ تلاشی نداره و درس و دیگران بیشتر از من اولویت داره. میگه دوستت دارم و رفتارش چیز دیگه رو نشون میده. میخواستم یه راه حلی رو بگید که بتونم توی زندگیم بکار بگیرم و مدیریت کنم .


مشاور (احسان فدایی)

با سلام و سپاس از همراهی شما، از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم.

خوب می‌دانیم که ممکن است با برخوردهایی از سوی همسرتان مواجه باشید که توجیه مناسبی برای آن نیابید و باعث رنجش خاطرتان گردد؛ امّا اگر به دقّت بنگرید، درخواهید یافت شما تنها فردى نیستید که با این مسائل در خانواده خود به ویژه در دوران عقد مواجه هستید؛ متأسفانه بسیاری از مسأله مشابه شما رنج می برند؛ لذا آن را به عنوان یک مسأله ببینید نه یک معضل و مشکل لاینحل که بخواهید در مقابل آن کم بیاورید.

قبل از ارائه راهکار درباره سوال شما نکته مهمی به نظر می رسد که لازم است مورد توجه قرار گیرد :

تجربه نشان داده است زوج های جوان در دوران عقدشان به خاطر عدم آشنایی با روحیات و اخلاقیات همدیگر و اختلاف نظرها و اختلاف سلیقه ها در مسائل جزئی زندگی دچار تنش می شوند. کمال خواهی، مطلق نگری و ایده آل گرایی آنها اگر به همراه حلم و بردباری و سعه صدر نباشد شیرینی دوران نامزدی را به تلخی تبدیل می کنند.

البته اختلاف نظر و عقیده در ابتدای زندگی برای دختر و پسری که از خانواده های مختلف و روحیات متفاوت برخوردارند زیاد دور از انتظار نیست و مشکل مهمی نیست، به شرطی که زود حل شود و طولانی یا مکرر نشود. زیرا ازدواج چون نهال نوپایی است که اگر در معرض مداوم طوفان اختلاف و درگیری ها قرار گیرد امکان شکسته شدن دارد. پس باید هوشیار باشند و اجازه ندهند مسائل جزئی و سطحی خللی در زندگی آنها ایجاد کند.

حتما می دانید برخی از مشاوران دوران عقد را به برزخ زن و شوهر تشبیه می کنند، چرا که زن و مرد نه به صورت کامل مستقل شده اند تا شرایط و قوانین زندگی مشترک بر روابط آنان حاکم باشد و نه اینکه مجرد هستند تا احساس رهایی و بی مسئولیتی دوران مجردی را داشته باشند، از اینرو برخی از رفتارهای زن و مرد مقتضای این دوران است و پس از سپری شدن این دوران و تشکیل زندگی مشترک خود به خود حل می شود. در ضمن از آنجا که دختر و پسر در ابتدای راه تشکیل زندگی مشترک هستند، هنوز در فضای دوران مجردی هستند و با بسیاری از وظایف یک فرد متاهل آشنا نیستند و به همین دلیل ممکن است در برخی مواقع رفتارهایی از زن و مرد سر بزند که موجب آزردگی شریک زندگی آنان شود.

برادر محترم! شما با همسرتان کفویت هایی را نداشته و ازدواج کرده اید. مثلا در بحث فرهنگی و مذهبی احتمالا با یکدیگر تفاوت هایی دارید که موجب اختلاف شده است البته باید دید این اختلافات در چه حدی است و چقدر تفاوت دارید ولی در هر صورت به نظر می رسد مشاوره حضوری برای بررسی این موارد ضروری است.

از طرفی دوران عقدتان زیاد طولانی شده است و همین موضوع نیز موجب اختلافاتی شده است. در حالی که مدت مطلوب نامزدی و عقد بستگی، 6 ماه است و بهتر است از این مدت بیشتر نشود. زیرا طولانی تر شدن مدت نامزدی موجب بروز آسیب هایی برای زندگی مشترک می شود. بنابر این بهتر است با کاهش توقعات هر دو طرف زمینه شروع زندگی مشترکتان فراهم گردد.

چند راهکار برای سازگاری بهتر زوجین در دوران عقد:

 1.در مورد اختلافات دوران عقد زن و شوهر باید سعی کنند فرد مقابل را درک کنند و از نگاه او به مسائل نگاه کنند. در موارد بروز مشکل آنها باید از نگاه همسر به مسئله نگاه کنند و ببینند او چه نظری دارد و در چه موقعیتی قرار دارد. 2.زن و شوهر در دوران عقد باید سعی کنند از لجبازی خودداری کنند زیرا در این صورت نه تنها فرد مقابل بلکه خودشان نیز عذاب روحی خواهند داشت. 3.آنها باید سعی کنند عقاید و سلایق هم را بشناسند و بدانند که مثلا همسرشان چقدر روی این مسئله حساس است و مسائلی که خیلی روی آنها حساس است را رعایت کنند. اگر یکی از زن و شوهر این کار را انجام دهند طبیعتا فرد مقابل نیز همین همکاری را با همسرش خواهد داشت. 4.  زوجین باید سعی کنند که انتقاد پذیر باشند و عیبها و کاستی های خود را بپذیرند. و صادقانه زندگی کنند. 5.اگر خواستید به همسرتان انتقاد کنید اول از خوبی هایش بگویید و وقتی اعتماد سازی انجام شد و فهمید که صادقانه به او انتقاد می کنید، آنوقت انتقاد را مطرح کنید. 6.دختر و پسر در دوره نامزدی باید تلاش کنند که انعطاف پذیر باشند یعنی بتوانند در شرایط مختلف خود را با آن شرایط تطبیق دهند. 7.آنها باید به هم احترام بگذراند و حدالمقدور از کلمات زیبا برای خطاب قرار دادن هم استفاده کنند. در این صورت اصلا کار به بی احترامی و لجبازی نمی کشد. 8.سعی کنید جر و بحث نکنید. هر وقت عصبانی شدید از محیط خارج شوید و بگویید من الان بر می گردم، قدمی بزنید و وقتی آرام شدید برگردید. 9.هرگز در حال عصبانیت بحث نکنید و تصمیم نگیرد. 10.سعی کنید به عقاید و سلایق همسرتان توهین نکنید که او نیز همان کار را خواهد کرد. 11.یکی از راهکارها این است که هر کدام از زوجین عقاید و باورهایش را در یک برگه بنویسند و به هم بدهند. 12.سعی کنید علت رفتارهای او را کشف کنید. مثلا ممکن است رفتارهای منفی او بخاطر فشار روی او باشد در این صورت باید تلاش کنید که به او بفهمانید که او را درک می کنید و انتظار زیادی از او ندارید.
موفق و پیروز باشید.