ناشناس ( تحصیلات : دبیرستان ، 18 ساله )

من قبلا هم ازتون کمک خواسته بودم.شما سوال کرده بودید که از بچگی کم حرف بودم یا نه؟؟تا جایی که یادمه اونقدر پر حرف بودم که مامانم همه ش سعی میکرد ساکتم کنه.بعد که بزرگ تر شدم با خودم گفتم لازم نیست راجع...


مشاور (خانم قربانی)

سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون و سپاس از پیگیری برای ارائه توضیحات بیشتر.
دوست عزیز با توجه به انچه شرح دادید به نظر نمیرسد که فرد درون گرایی باشید، و اشاره شما به این نکته " بزرگتر شدم با خودم گفتم.." نشان میدهد که این سکوت و کم حرفی شما از روی درایت و اندیشه است نه ناتوانی و خود همین از ویژگی های انسان رشد یافته است. پس نباید برای این مسئله ناراحت باشید. به نظر میرسد که یک دلیلی در وجود شما پنهان شده و شما را به سمتی می برد که فکر کنید باید پرحرفتر باشید. شاید به دنبال دیده شدن یا جلب توجه بیشتر و یا.. باشید و شاید مشاهده کرده اید که افراد دوست داشتنی اطراف شما رابطه کلامی بیشتری نسبت به شما دارند. به هر دلیل که این فکر و خلا در وجود شما شکل گرفته، توصیه میکنم اعتماد به نفس خود را حفظ کرده و همان مسیر درایت خود را دنبال نمایید. طبیعی است که شروع رابطه با افراد غریبه، سخت تر از افراد آشناست و افراد اندکی هستند که قادرند به سرعت و با همان شدت با غریبه ها ارتباط برقرار نمایند که متاسفانه در مواردی این امر طبیعی نیست و یا در صورت سلامت این افراد به تناسب حرفه یا فعالیت شان بسیار تمرین و تلاش کرده اند تا به این درجه برسند البته انها نیز به تناسب توانشان در ورود به جمع افراد غریبه، همانند شما مثل جمع دوستان عمل نمیکنند.
شاد و سلامت باشید.