ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 32 ساله )

با سلام یک پسر 7ساله دارم که از دوسال گی با روانشناس بالینی برای تربیتش مشاوره میکردم خدا رو شکر مشکل خاصی نداره اما من روی همیشه سعی کردم با آرامی و خوش سردی باهاش رفتار کنم تا حالا برای شخصیتش ارزش قایل بودم به امیدی که بتوانم پسر آرام و مودبی داشته باشم ولی حالا که داره 7 ساله میشه لجبازی میکنه باهام چند بار باید حرفم رو تکرار کنم تا گوش بده از رفتارش عصبی میشم لطفا راهنمایی کنید چه کنم؟ راستی وقتی تنهاییم خوبه اما وقتی مهمان داریم اذیت میکنه و اهمیت به حرفم نمیده.


مشاور (خانم ضیایی)

با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین" پسر 7 ساله ای دارید که لجبازی می کند و چندین بار باید حرفتان را تکرار کنید تا گوش دهد": گاهی اوقات امر و نهی زیاد، دستور دادن، سرزنش کردن و کلا جملاتی که به گونه ای آزادی عمل را از فرزند بگیرد، سبب لجبازی کودک می شود. بنابراین والدین باید توجه داشته باشند ضمن حفظ اقتدار که در تربیت خود به کار می بندند و قوانینی که در خانه دارند، به استقلال فرزند خود هم توجه داشته باشند تا از مقاومت و نافرمانی کودک، جلوگیری شود.
- اولین روش جهت رفع مشکلات رفتاری کودکان، تقویت و بهبود رابطه ی والدی- فرزند هست. هر چقدر هم که رابطه ی شما با فرزندتان خوب باشد ولی اختصاص دادن یک زمان با کیفیت هر روز برای او، تاثیر بسیار مطلوبی دارد. بنابراین روزانه حداقل نیم ساعت برای فرزندتان وقت باکیفیت اختصاص دهید. در این زمان شما باید برای پسرتان طبق برنامه ای که او می خواهد با او وقت بگذرانید. هر فعالیت و بازی که او می خواهد باهاش انجام دهید. یا حتی ممکن است دلش بخواهد فقط با شما صحبت کند. خصوصا زمانی که مشکلی دارد به حرف هایش گوش کنید و با او همدلی داشته باشید اینگونه او شما را بهترین دوست خود خطاب می کند و رابطه اش با شما صمیمی تر می شود و طبیعتا بهتر حرفتان را گوش خواهد داد.
- هر رفتاری به آن توجه گردد، تقویت می شود و هر رفتاری که مورد بی توجهی قرار بگیرد، آرام آرام کمرنگ و خاموش می شود. اگر کودکان وقتی خوب رفتار می کنند، نادیده گرفته شوند و تشویقی صورت نگیرد، احساس می کنند کم اهمیت هست و به تدریج کمرنگ می شود. نکته مهم: هرچه توجه به رفتارهای منفی کم شود و به جای آن توجه به رفتارهای مثبت، افزایش یابد. مثلا از این که صبح رختخوابت را جمع کردی خیلی خوشحال شدم، ممنونم.
- وقتی که دستوری را چندین بار تکرار کنیم، مساوی هست با سرپیچی کردن. مثلا بازی نکن، بشین سرمشقت، تکلیفت میمونه، مگر نمیگم مشقت را بنویس، بازی گوشی نکن.... یا وقتی کارهای بسیار زیادی از کودکان خواسته می شود، آن ها احساس ناتوانی می کنند. مثلا اتاقت را مرتب کن، حمام برو، ناخن هایت را بگیر، مشق هایت را بنویس... خصوصا وقتی کودک، مشغول انجام کاری است که از آن لذت می برد، موقع دستور دادن نیست. چون کودک تمام حواسش به فعالیت مورد علاقه هست و احتمال اینکه خواسته ی شما را نادیده بگیرد، زیاد هست. شرایط دستور دادن: با جدیت و قاطعیت، کوتاه و مختصر ،صریح و روشن، با توجه به توانایی کودک، پس از ارائه دستور چند ثانیه صبر کنید، دستور یک یا دوبار تکرار و سپس از پیامد استفاده میشود (10بار تکرار نشود).
- گاهی اوقات بدون اینکه رفتار صحیح را به کودک آموزش دهم از او انتظار داریم. لازم است به جای استفاده از امر و نهی پیاپی, تهدید, تنبیه و... با شیوه های غیر مستقیم و خلاقانه رفتار صحیح را به او بیاموزیم. به طور مثال از قصه گویی استفاده کنیم و آن رفتار مورد نظر را در قالب شخصیت های داستانی به کودک ارائه دهیم یا در هنگام بازی مطلب را به او آموزش دهیم. نکته ی بعدی بیان کردین در مهمانی، رفتار مناسبی ندارد: فضای مهمانی، برای اغلب کودکان فضای لجبازی است. معمولا بچه‌ها یاد گرفته‌اند که پدر و مادر در حضور دیگران خصوصا مادربزگ ها و پدربزرگ ها واکنش‌های همیشگی را نشان نمی دهند و هر کاری دوست دارند می توانند انجام دهند. بنابراین از قبل باید با فرزند خود قرارداد ببندید و انتظاراتی را که از او دارید به صورت واضح و روشن به او بیان کنید و پیامدهای رفتارهایش را گوشزد کنید. و در نهایت، بسیاری از مواقع می توان به جای جر و بحث کردن با کودک، با کلامی نرم و آرام و با استفاده از تشویق و دیدن رفتارهای مثبت او، از لجاجت ها و نافرمانی های کودک جلوگیری کرد.
با آرزوی لحظاتی شادبرای شما