ناشناس ( تحصیلات : دبیرستان ، 18 ساله )

سلام خسته نباشید،یه دوست دارم که۶ماهه با هم در ارتباط هستیم، خیلی با هم صمیمی هستیم، یه روز نبود که از هم بی خبر باشیم، در واقع مثل دو تا خواهر بودیم، یه شب که داشتیم حرف میزدیم دعوامون شد، من تا حالا اصلا حرفی بهش نمیزدم که ناراحت شه، اون شب برای اولین بار بهش گفتم نزار حس کنم اشتباه میکردم توی دوستی،خلاصه اون بعدش گفت من دیگه دوستی ندارم و همه چی رو فراموش کن، بعد اون دیگه درس نخوند، ما با هم درس میخوندیم، دیگه فقط جوابم رو با بله و خیر میده، من حالم خیلی بد شد، بعد از۱۰روز وقتی بهش گفتم من ناراحتم گفت من ناراحتی نمیبینم، براش گفتم چه قدر اذیت شدم گفت تو حساسی، بهش گفتم یعنی دلیل سردی تو حساس بودن منه؟ گفت اره ترکش کن تا من باهات خوب بشم، من همش بهش میگم تا کنکور من باهات خوب میمونم، هر چند الکی بهم میگی خوابم میاد که بهت پیام ندم، حالا من چی کنم؟ بهش میگم درس بخون هم اصلا گوش نمیده؟ ولش کنم؟ من پیام ندم اون نمیده، اون قبلا یه دوستی داشته که الکی ولش کرده، بعد اگه من ولش کنم چی؟ حرف هاش خیلی متضاد هستن، چی کار کنم؟


مشاور (خانم قربانی)

سلام و عرض ادب دارم خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون و خداقوت میگویم.
از اختلاف خود با دوست تان گفتید و اینکه فکر میکنید اگر توجه شما نباشد یا او را تنها بگذارید ، او دچار مشکل میشود لذا نگران او هستید.
دوست عزیز، مهربانی و توجه شما قابل تقدیر است اما بدانید که حتی پیغمبر مهربانی ها هم وظیفه ای در برابر کسانی که به او پشت میکردند، نداشت. شما مانند افتاب هستید، دیگران به مقداری که به شما نزدیک میشوند از شما بهره مند میشوند. ارتباط یک مسئله دوسویه است و مادامی که طرفین تمایل داشته باشند، ادامه می یابد. به زور نمی توان دیگری را به ان وارد ساخت و رابطه ایجاد کرد پس نباید نگران دوست تان باشید. او هم همانند شما تفکر و تعقل دارد و نتایجی که عایدش میشود حاصل انتخاب خودش است. شما فقط مسئول انتخاب و عملکرد خودتان هستید پس بعد از دعوت او برای اشتی، دست از اصرار برداشته و اجازه بدهید که او بر اساس اختیار خود تصمیم گیری نماید. درست است که از دست دادن دوست صمیمی برای خودتان سخت تر است اما همانطور که گفتم رابطه اجبار بردار نبوده و اتفاق صورت گرفته را باید پذیرفت. سعی کنید با دوستان دیگر  همراه شده و در ارتباطات جدید حدود ارتباطی را بیشتر رعایت نمایید و خود را مسئول اینده دیگران نپندارید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.