ناشناس ( تحصیلات : راهنمایی ، 15 ساله )

من تمام موارد ذکر شده ترنسکشوالیتی رو دارم به جز اینکه کودکیم اینطور باشه.
در واقع بوده اما خیلی کم. برای نمونه بیشتر علاقه به بیرون رفتن با چرخ و توپ بازی داشتم یا وقتی برام عروسک‌ میخریدن شکنجه ش میکردم:| یا اینکه عاشق اسباب بازی هایی مثل ماشین و کامیون بودم و توی بازی های تخیلی با دوستانم همیشه نقش مرد رو ایفا میکردم و یه جورایی از الت تناسلی خودم خوشم نمیومد ولی با این وجود اصرار شدید به کوتاه کردن مو یا نپوشیدن لباس دخترونه نداشتم و یه جورایی وقتی میدیدم چقدر بقیه با اینکار جلب توجه میکنن منم حتی خوشم می اومد ولی به رنگهای روشن علاقه نداشتم و بیشتر مشکی دوست داشتم.با اینکه خیلی توی دوست یابی علی لخصوص توی مدرسه مشکل داشتم و همه اکثرا از من بدشون می اومد. تمام دوستان صمیمیم پسر بودن،چه فضای مجازی چه مهد کودک و قبل از دبستان(به جز یکی از دوستانم که مثل خودم ترنس هست) گاها سعی در جلب کردن توجه پسرها میکردم و یا فکر میکردم که بهشون گرایش دارم ولی هر وقت میگفتن شوهر کن بهم بر میخورد و یا اوایل زیاد از بلوغ جسمانی خودم ناراضی نبودم. ولی الان دچار شک و شبهه شدم بخاطر فشاری که از سمت والدین و خانواده بهم وارد میشه و مضطرب شدم و مادرم مدام بهم میگه تو دچار توهم شدی و حاضر نیستن من رو برای جلسات مشاوره رسمی ببرن. لطفا راهنمایی کنید.


مشاور (خانم قربانی)

سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
 به خاطر علائمی که در خود مشاهده کرده اید، احتمال میدهید که ترنس بودن باشید و با توجه به اینکه در دوره نوجوانی هستید، و هویت یابی را در پیش رو دارید، حساسیت تان به این مسئله زیاد شده است. عدم درک و همراهی خانواده نیز مزید بر علت شده تا درون نگری و خود مشغولی تان بالا رود و روز به روز درگیرتر شوید.
دوست عزیز، نگرانی شما برای من قابل درک است اما تشخیص ترنس بر اساس گزارش یک طرفه امکان پذیر نیست و حتی در مصاحبه حضوری هم باید فرایند برسی دقیق صورت گیرد تا به تشخیص صحیح برسید. علت این دقت هم، همپوشانی اختلالات است و مثلا در اکثر مواردی که خود را ترنس میبینند، مشاهده میشود که مبتلا به اختلال هویت جنسیتی هستند. ترنس ها دو جنسیتی خوانده شده و حتی در الت تناسلی شان مشکلاتی دارند ، مشکل انها ریشه ژنتیکی داشته و هورمونها و کروموزم های انها نیز شواهدی بر این امر دارد و تشخیص فقط و فقط بعد از بررسی های دقیق صورت میگیرد. در ضمن حالت های دوران کودکی بسیار در تشخیص اهمیت دارد. توصیه میکنم پیش فرض ها و قضاوت های، خود را کنار گذاشته و تمرکز خود را بر این موضوع کاهش دهید. مصرانه از والدین خود بخواهید که مسئله را از طریق روانشناس پیگیر شوند و در توضیح مشکل خود، به جای مطرح کردن ترنس بودن، بگویید که با توجه به شکل گیری هویت در نوجوانی و اهمیت ویژه ان در سلامت روان، لازم است که افکار و نگرانی های ذهنی شما بررسی و مدیریت شود وگرنه ممکن است امر ازدواج شما را با مشکل مواجه کند و در اینده والدین تان را نگران سازد. پس چون پیشگیری بهتر از درمان است، اکنون به فکر باشند بهتر است. امیدوارم با دست گذاشتن بر روی حساسیت والدین تان، بتوانید ایشان را مجاب کنید. توصیه میکنم با پس انداز پول تو جیبی خود، و تقدیم ان به خانواده تان، مصمم بودن و نیاز خود  به درمان را بصورت عملی نشان دهید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.