چگونه با فرزندم رفتار کنم؟

سلام و عرض ادب خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین" پسر 15 ساله دارید که خیلی پرخاشگر هست": دل خوری و ناراحتی شما بزرگوار را به خاطر رفتار پسرتان درک می کنم، امیدوارم صحبت هایم برایتان مفید باشد. نوجوانی سن تضاد‌ ورزی است. اغلب نوجوانان در این سن با والدین خود، دچار تنش و اختلاف نظر می‌شوند. با پدر و مادر خود بحث و جدل می‌کنند، حرفشان را گوش نمی دهند، همه این موارد؛ نشان از رشد روحیه استقلال طلبی فرزندان است و آنان با این مخالفت‌ورزی‌ها در پی اثبات استقلال شخصیتی خود هستند. در ابتدا لازم هست علت پرخاشگری پسرتان مشخص شود تا اقدام برای رفع آن کرد. عوامل زمینه سازی که منجر به پیدایش رفتار نامناسب می شود را پیدا کنید.
- آیا به نیازها و خواسته های پسرتان، در حد نرمال پاسخ می دهید؟
- آیا به فرزند خود زیاد امر و نهی می کنید و از جملات دستوری استفاده می کنید؟
- آیا تنش و درگیری بین شما و همسرتان وجود دارد؟
- برنامه های خشونت آمیز نظیر بازی های رایانه ای را زیاد مشاهده می کند؟
- آیا دوستان و همسالانی که با آن ها صمیمی هست، پرخاشگر هستند؟
-در چه موقعیت هایی فرزند شما عصبانی می شود؟
- برای کاهش پرخاشگری پسرتان، لازم هست که ارتباط خود را با فرزند خود تقویت کنید. چون تا رابطه ی گرم و صمیمی بین والد و فرزند وجود نداشته باشه، حرف شنوی، احترام، محبت و... به سختی بین آن ها رد و بدل می شود. بنابراین لازم هست والدین هر روز یه وقت با کیفیتی را برای فرزند خود اختصاص دهند. مثلا نیم ساعت و یا حتی یک ربع، با همدیگر درباره ی مسائلی که نوجوان دوست دارد صحبت کنید. یا در یک گپ دوستانه ی والد و فرزندی ، درد و دل داشته باشید. یا یک فعالیتی که برایش لذت بخش هست با هم انجام دهید مثلا پیاده روی، رفتن به پارک .... و در این مدت دقت شود که به هیچ وجه، نصیحت، سرزنش، مواخذه در کار نباشد.
- اینکه پسرتان به شمای مادر برمیگردد و پرخاشگری می کند ، نشان می دهد در خانه، در مقابل رفتارهای نامناسب فرزندتان، قاطعیت و اقتدار لازم وجود نداشته و رفتارهای پرخاشگرانه تقویت شده است. بهترین سبک تربیتی مقتدرانه هست. در شیوه فرزندپروری مقتدرانه، فرزند هم توجه و محبت کافی را دریافت می‌کند و رابطه عاطفی قوی بین فرزند و والدین هست، هم والدین کنترل به‌ موقعی روی رفتار فرزندان دارند و می‌توانند قوانین را در خانه پیاده کنند. در این شیوه فرزند پروری حد و مرزها رعایت می‌شود و فرزندان وارد حریم والدین نمی‌شوند زیرا می‌دانند اگر رفتار نامناسبی در خانواده داشته باشند، مشکلات و عواقبی برایشان خواهد داشت.
- نوجوان بسیار هیجان خواه و پر انرژی هست بنابراین، باید محیط زندگی او سرشار از هیجان های مثبت، تفریح و لذت باشد تا بتواند نیازهای روحی او را تامین کند در غیر این صورت، نوجوان مجبور هست دست به هیجان های منفی بزند که برای او آسیب زا هست. و در نهایت، پسران، پدران آینده‌اند و باید مسئولیت‌پذیر بار بیایند، اما اگر کار مورد نظر را دوست نداشته باشد و از روی مجبوری می رود، باید کمکش کرد تا در فعالیتی که علاقه مند هست قرار بگیرد. همچنین شرکت در کارگاه مهارت های زندگی که شامل مدیریت خشم، حل مساله، حل تعارض و... هست برای فرزندتان پیشنهاد می شود.
با آرزوی موفقیت برای شما