چرا دهه اول محرم عزداری داریم ولی دهه دوم کم رنگ تر میشود؟

سلام
ابتدا این نکته را خدمتتان عرض کنم که امام حسین علیه السلام روز دوم محرم وارد سرزمین کربلا شدند و این تاریخ در مدینه نبودند و اما جواب سوالتان
از نظر قرآن، لازم است هر مسلمانی از سنت و سیره (روش) پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه معصومین علیهم السلام به عنوان سرمشق رفتاری پیروی کند. خداوند می‌فرماید: « لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهًْ حَسَنَهًْ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا » قطعا براى شما در اقتدا به رسول خدا سرمشقى نیکوست براى آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد مى کند. [احزاب، آیه ۲۱] زیرا از نظر قرآن این پیروی از پیامبر(ص) آثار بسیاری در زندگی بشر دارد که از جمله آنها جلب و جذب محبت الهی به سوی خود است، به گونه‌ای که انسان محبوب خدا می‌شود در رابطه با عزاداری شهادت امام حسین علیه السلام ،امام رضاعلیه السلام می‌فرماید : [شیوه و روش پدرم چنین بود که ] از اول دهۀ محرم حزن و اندوه در چهرۀ پدرم دیده می‌شد و حالت عزادار به خود می‌گرفتند. در روایت آمده است که امام رضا(ع) فرمودند: هنگامی که ماه محرم شروع می‌شد، دیگر کسی پدرم را خندان نمی‌دید و هر روز ناراحتی او بیشتر می‌شد تا روز دهم محرم. پس وقتی روز دهم می‌رسید، آن روز روز مصیبت و اندوه و گریۀ او بود. [ امالی صدوق/۱۲۸» در روایت مشهور دیگری وقتی پسر شبیب در اول محرم بر امام رضا(ع) وارد شد، حضرت برای او ذکر مصیبت شهادت و اسارت اهل بیت(ع) را کردند. [امالی صدوق/۱۳۰] ۲ .
یکی دیگر از دلایل شروع عزاداری از ابتدای محرم ایجاد آمادگی است. وقتی انسان می خواهد وارد مراسم بزرگی شود از چند روز قبل خود را برای ورود به آن جلسه آماده می کند ، مصیت و غم شهادت اباعبدالله بزرگترین مصیبت اتفاق افتاده در عالم است ، چنانچه در زیارت عاشورا می خوانیم : « ... وَ اَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِى الاِْسْلامِ وَ فى جَمیعِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ... » براستى چه مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین. به همین دلیل عزاداران قبل از عاشورا با ده شب عزاداری خود را برای حضور در غم بزرگ عاشورا آماده میکنند. چرا که پس از یک هفته عزاداری، حضور در ذکر مصیبت هولناک عاشورا قابل تحمل‌تر خواهد بود. تمام عزاداران می‌دانند که اگر عزاداری از روز عاشورا شروع می‌شد چقدر ذکر مصیبت‌ها در عاشورا دردناک‌تر و غیرقابل تحمل‌تر می‌شد. اینکه پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»(مستدرک الوسائل/۱۰/۳۱۸) این حرارت را هر کسی حس کرده باشد، می‌داند بی‌مقدمه وارد روز عاشورا شدن بسیار دشوار است. از طرف دیگر یک دهه عزاداری قبل از عاشورا برای بعضی‌ها کسب توجه و آمادگی برای ایجاد سوز در روز دهم میباشد. کسانی که دل غافلی دارند یا در اثر توجه به تعلقات دنیا احساس محبتشان به امام حسین(ع) کم شده باشد ده روز فرصت دارند تا در محافل عزاداری با شنیدن مواعظ و معارف دینی آمادگی لازم را کسب نمایند تا مبادا در روز مصیبت بزرگ اباعبدالله الحسین(ع) بی‌احساس و بی‌توجه حضور پیدا کنند. نسبت به اتمام عزاداری ها بعد از عاشورا، اینطور نیست و تقریبا مردم تا آخر ماه صفر عزاداری ها را ادامه میدهند.