ناشناس ( تحصیلات : راهنمایی ، 14 ساله )

سلام. من در طول روز به خاطر چیزهای نسبتا کوچک عصبی میشم و نمی تونم درس بخونم. البته قبلا بدتر بودم خیلی گریه می کردم و کل روز رو از دست می دادم. اما الان بهترم ولی باز هم این رفتار ازارم می ده. اما توی مدرسه اصلا عصبانی نمی شم طوری که وقتی بحث از خشم میشه و من یه کم از این رفتارم برای کلاس می گم همه تعجب می کنن. حتی دوستهای صمیمی م. در ضمن وقتی هم کسی به هم تهمت دروغ میزنه اصلا نمی تونم جواب بدم و فورا اشکهام می ریزه. از نظر تحصیلی دانش آموز ممتازی هستم و توی مدرسه ی تیزهوشان درس می خونم. لطفا کمکم کنید.


مشاور (خانم کرمانی)

سلام همراه گرامی؛ سپاس از اعتماد شما به راسخون ،امیدوارم این پاسخ بتواند راهگشای شما باشد.
دوست نوجوان یکی از مسائل مهم که باید به آن توجه کرد شرایط سنی و بلوغ شماست در واقع سن نوجوانی، سنی بحرانی است و فرد هم از لحاظ جسمانی و هم هورمونی تغییرات زیادی را تجربه می کند و این تغییرات روی خلق و خو بسیار موثر است و اینکه در زندگی همه ما دوره های کوتاهی از غمگینی و انزوا دیده می شود، ولی مهم این است که به سرعت در جهت رفع آن برآییم تا ریشه دار و طولانی مدت نشود. سوال شما به صورت کلی مطرح شده و در رابطه با خیلی از مسائل توضیحی وجود ندارد، مانند مدت زمان درگیری با این حالت، نوع روابطتان با اطرافیان قبل از افسردگی.
۱- این نشانه ها به خصوص عصبی و بی حوصلگی از نشانه های اصلی کمبود آهن در بدن است که لازم است حتما به پزشک مراجعه کرده و درخواست چکاب کامل داشته باشید، بسیار دیده شده که با مصرف دارو قسمت زیادی از این علائم رفع شده است. این به این معنا نیست که فشار روحی شما نادیده گرفته شده است، بلکه افرادی که کم خونی، فقر آهن و یا کمبود برخی از ویتامن ها را دارند، تنش های روحی را به شکل شدیدتری تجربه می کنند.
۲- سعی کنید از جمع ها به خصوص خانواده فاصله نگیرید، درک می کنم که برخی مواقع واقعا تحمل جمع بسیار سخت می شود اما لازم است تمرین صبر داشته باشید، مطمئن باشید به مرور ماندن در جمع ها برای شما آسان تر و دلپذیر تر می شود.
۳- با یک دوست یا فردی مطمئن و رازدار درد دل کنید، بیان احساسات تنش های روحی را التیام می بخشد.
۴- اگر از دست شخص خاصی ناراحت هستید به جای دفن کردن این ناراحتی درون خود و ایجاد تنش روحی، سعی کنید با آرامش و احترام سخن خود را بیان کنید یا برایش نامه بنویسید. انباشته کردن حرف های ناگفته زمینه افسرگی را فراهم می کند.
۵- مثبت اندیش باشید، مطمئنا زندگی شما پراست از نکات جالب توجهی که به آنها بی توجه هستید و با بزرگنمایی نکات منفی زندگی در ذهن خود هر چه بیشتر خود را در انزوا غرق می کنید.
۶- سعی کنید کمتر به مشکلات فکر کنید و ذهنتان را به سمت موضوعات دیگر معطوف کنید، توجه زیاد به یک مشکل باعث می شود ذهن از آن یک غول شکست ناپذیر بسازد.
۷- ورزش کنید، به پیاده روی بروید و بهتر است در این راه از همراهی یک دوست بهره مند شوید.اگر برایتان مقدور است یک ورزش جمعی مانند والیبال یا بسکتبال را شروع کنید، که برای افزایش شادابی و ارتقای روابط اجتماعی و در پی آن اعتماد به نفس تان مفید خواهد بود.
۸- در صورت امکان به صورت حضوری با یک روانشناس مجرب در زمینه افسردگی در ارتباط باشید تا با پشتیبانی و انجام منظم تمرینات بهبود خود را تضمین کنید.
۹- افکار و احساسات خود را هر روز روی کاغذ بنویسید، سپس آن را پاره کرده و دور بیاندازید. این کار در ابتدا کمی سخت خواهد بود ولی تاثیر شگفت آوری در آرامشتان خواهد داشت. این کار مانند این می ماند که افکار و احساسات منفی خود را پس از برون ریزی روی کاغذ و تخلیه خود با پاره و انداختن در زباله دور می اندازید.
۱۰- تفریحات مناسبی برای خود در نظر بگیرید. مانند مطالعه یا فراگیری و انجام یک کار هنری یا فنی با توجه به علاقه تان، این کار باعث افزایش اعتماد به نفس و شادابی تان خواهد شد.
موفق باشید