ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 18 ساله )

سلام
۱۸ سال سن دارم و در جمع های دوستانه بسیار شاد و اهل بگو بخند هستم. دوستانم خیلی من رو قبول دارند. اما خانواده م مخصوصا پدرم مدام بهم میگه عین بچه ها هستی. کی میخوای بزرگ‌ بشی؟ و... میگن خیلی بچه ای. من بچه م؟؟!!!


مشاور (خانم قربانی)

با سلام و احترام خدمت شما همراه گرامی سایت راسخون.
از قضاوت متفاوت والدین تان گله مند هستید و همین امر سبب شده در تایید رفتار خود دچار درگیری ذهنی شوید.
دوست نوجوان من، نشاط جوانی نشانه ای از سلامت جسم و روان ادمی ست و در این سن و سال هم چیزی جز این انتظار نمیرود. اگر دوستان و همسالان شما -به طور کلی- رفتار شما را نرمال و طبیعی ارزیابی میکنند، دیگر نیازی به تایید گرفتن و قضاوت والدین تان نباشید. زیرا که امکان دارد ایشان بر خلاف‌ قاعده و بر اساس میزان رشد خود و بدون توجه به مختصات شما، و بر اساس ملاک های کمالگرایانه، این ارزیابی را ارایه داده باشند. توصیه میکنم از قضاوت والدین تان را با همان خوشرویی و لبخند همیشگی تان، عبور کنید و آن را نادیده بیانگارید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.