زهرا ( تحصیلات : دیپلم ، 18 ساله )

سلام من 18 سالمه و تا الان هیچ گوشی نداشتم همه دوستان و دورو اطرافیان هم سن من و کوچک تر از من گوشی دارن و همه منو برای نداشتن گوشی مسخره میکنن وضع مال خودمون خوب هستش ولی پدر عقاید خودش داره اولش میگفت کوچیکی به دردت نمیخوره میخوای چی کار. بعدش که کمی یزرگ شدم گفت بری دانشگاه میخرم برات. و من دانشگاه ثبت نام کردم ولی الان زده زیرش میگه نمیخرم یا تا بحثش میشه هیچی نمیگه مادرم راضیه و میدونه لازم دارم شما بگین من چی کار کنم ؟


مشاور (زینب علی پور)

با سلام

همراه گرامی راسخون؛ در این که نیاز به گوشی شما امری ضروری است شکی نیست، اما با توجه به این که پدر شما مخالف خرید گوشی است باید نوع رفتار و برخورد به گونه ای باشد که بتوانید با آرامش او را راضی کنید، در ادامه گفت و گو  به راه حل درباره مساله می پردازیم: 

اول: باید وقتی که حال پدرتان خوب است، کنار او بنشینید و با او صحبت کنید. سعی کنید نه تنها در این مورد بلکه کلا صحبت و گفت و گو  با پدرتان  را زیاد انجام بدهید، این کار باعث می شود پدر بزرگوارتان حالت هم حسی با شما پیدا کند و ایجاد اطمینان به شما در او شکل می گیرد و حس کند که دیگر بزرگ شده اید و می توان روی شما حساب کرد.

هیچ وقت با حالت طلبکارانه و با عصبانیت از او درخواست گوشی نکنید، که هیچ گاه موفق نمی شوید، سعی کنید کاملا برایش از همه جنبه ها توضیح دهید که گرفتن گوشی برای شما لازم است. 
را ه حل بعدی اینکه می توانید از دیگران برای راضی کردن پدر استفاده کنید؛ مثلا مادر شما می تواند در این رابطه به شما کمک کند و یا افراد دیگر.

نکته بعدی اینکه اگر قرار است گوشی گرفته شود به این دلیل باشد که من نیاز به گوشی دارم نه اینکه چون دیگران مرا مسخره می کنند باید گوشی بگیرم، مصداق آن زمانی است که همه دوستان من سیگار می کشند و مرا به خاطر نکشیدن سیگار مسخره می کنند پس من اگر بخواهم مسخره نشوم باید سیگار  بکشم، ببینید پس صرف مسخره کردن دیگران نباید تن به کاری داد همان گونه که ذکر شد چون به این وسیله نیاز دارید باید تهیه شود، اگر با این نگاه ( نیاز به گوشی) نه از روی چشم و هم چشمی  با او صحبت کنید یقینا راضی می شود.

دقت کنید در احادیث بسیاری درباره احترام به پدر مادر و درباره مقام و جایگاه آنان آمده است مانند: امام صادق (ع) : چشمهایت را جز از روی دلسوزی و مهربانی با پدر و مادر خیره مکن و صدایت را بلندتر از صدای آنها نکن دستهایت را بالای دستهای آنها مبر، و جلوتر از آنان راه مرو.

پس وظیفه من فرزند در هر حالی اطاعت از دستورات والدینم است و اگر تقاضایی از آنها دارم و ایشان مخالفت می کنند، غیر از صلاح من چیزی نمی خواهند و با صبر و بردباری و در نهایت آرامش حتما به آنچه می خواهم دست می یابم.

در پناه خداوند مهربان باشید