ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 38 ساله )

سلام ، وقت بخیر ،
من یه مادر 38 ساله هستم ، و‌یک دختر 12ساله دارم . مشکلم اینه که نمی دونم باید دیگه چطور با دخترم برخورد کنم . دخترم هر چی که میگذره بی نظم تر میشه ، هم توی کارهاش و هم توی درساش، البته توی فعالیت های هنری و ... کلاس خیلی فعاله ، ولی موقع خواندن درس تفره میره، همش براش برنامه ریزی می کنم ، میگم‌خداقل هر درست رو 20 دقیقه هم که شده بخون ، بعد برو سراغ بازی یا کاردستی و یا ...
اتاقش هم اکثرا ریخت و پاشه، عادت ندارم چیزی رو که استفاده کرد سر جاش بزاره، همش میگه باشه چشم‌، ولی خبری نیست که نیست ، من هم باهاش مهربونم هستم ولی خوب بعضی وقتها که تذمرهام زیاد میشه و نتیجه درس و یا کارهاشون میبینم عصبانی میشم یا داد میزنم سرش و یا یه تشر ، امروزم خیلی عصبانیم کرد با ادا دراوردنش ، منم زدمش 🥺
، من صبح ها سرکار میرم ، همسرم کارگره، تقریبا حدود 6 ساله هر چی دخترم برای تحصیل نیاز داره من تهیه می کنم ، چون واقعا قسط ها و خرج های خونه ، چیزی برای شوهرم نمی زاره بنده ی خدا ،
قشنگ دارم حس می کنم رابطه ی منو دخترم داره خیلی بد می‌ره جلو ، هر دو تامون هم خیلی احساساتی هستیم ، شبی نشده که بدون عذاب و غصه از اینکه چرا دعواش کردم بخوابم ،
البته واقعا هم حرفامو گوش نمی ده ، و هر چیزی رو میخواد با ببخشید گفتن و قول میدم و بغل و بوس تموم کنه ، ولی فردا همون اش و همون کاسه
واقعا برای مشاوره حضوری نمی تونم هزینه کنم
اینم بگم همیشه از خودم زدم تا اون همه چیز داشته باشه ، ولی این عصبانی شدن هام ، این حرف گوش ندادن ها و سرسری گرفتن هاش داره داغونم می کنه
به نظرتون چیکار باید بکنم
همسرم میگه ولش کن ، گیر نده، خودتو بیشتر داری اذیت می کنی ،
ولی مگه میشه ، همینطوری بی خیال بزرگ بشه ، اینده اش چی
دوست ندارم یه آدم شلخته و بی عار بشه 🥺
لطفاً راهنماییم کنید چیکار کنم 🙏🙏


مشاور (فاطمه سادات زاهدی)

با سلام و وقت بخیر خدمت شما مادر دغدغه مند و همراه
 

خوشحالم از اینکه در این مسیر کنار شما هستم
 

تجربیاتی که در رابطه  با دختر 12 ساله فرمودید، درد مشترک بسیاری از والدین نوجوان دار است و شما در این مسأله تنها نیستید، اما نکته ای که من همیشه خدمت همه ی والدین عرض می کنم این است که یادتان باشد "نوجوانی بیماری است که بیماری نیست " ، به آن به عنوان یک مرحله گذر نگاه کنید و نگران این نباشید که با همین سبک عادت می کند و آینده اش چه خواهد شد ! اما در این میان بی توجهی کامل هم نباید باشد، چرا که فرزندان در این دوره که یکی از حساس ترین دوره های زندگی شان است درحال کارورزی برای زندگی مستقل در آینده هستند، اما اینکه چطور فرزندمان را برای دوره ی بزرگسالی آماده کنیم و از این دوره نیز نهایت بهره را  ببرد بسیار مهم است .
 

از نقاط مثبتی که دارد مانند فعالیت های هنری اش به عنوان نیروی کمکی استفاده کنید و از کارهای خوبی که در منزل انجام می‌دهد در جمع خانواده و دوستانش تعریف کنید و اجازه دهید خودش را بیشتر نشان دهد و  اما برای رفتارهایی که مدنظر دارید که لازم است تغییراتی صورت بگیرد هم گام به گام پیش بروید، استقلال او را با دادن مسئولیت های کوچک ببینید و اجازه دهید خودش برای خود برنامه بریزد و براساس توانمندی های خودش پیش برود .
 

اگر به خاطر استفاده بیش از حد از فضای مجازی و تلفن همراه است که سراغی از درس و مدرسه نمی‌گیرد لازم است محدودیت هایی مبنی بر زمان استفاده و نوع نرم افزارهایی که استفاده می کند ایجاد نمایید و از مدرسه بخواهید در این زمینه به او تذکرات لازم را بدهند و شما نیز اجازه دهید دختر گلتان با پیامدهای عدم انجام تکالیف روبه رو شود، و لازم هم نیست همه ی خواسته هایی را که دارد براورده سازید چرا که با اینکه منابع مختلف می گویند 80 درصد از خواسته های بچه ها منطقی است و باید ارضا شود، اما باز هم تبصره ای در این میان گذاشته اند که بر فرض مثال از هر 5 خواسته ی بچه، دو خواسته باید انجام شود، دو خواسته باید رد شود و یک خواسته نیز باید برای آن زمان در نظر گرفته شود و بعد از طریق شیوه بده بستان (برای مثال من به عنوان مادر می خواهم فرزندم اتاقش را مرتب کند و فرزند هم می خواهد آخر هفته با دوستانش به کوه برود، در این مثال فرزند اتاق را مرتب می کند و بعد من اجازه می دهم با دوستانش به کوه برود در غیر این صورت این اجازه داده نمی شود)  نیاز بچه ارضا می شود و در مورد دو خواسته ای که باید ارضا شود هم بیشتر منظور خواسته هاو نیازهای اصلی مثل خوراک و پوشاک و آموزش است نه خواسته های غیرمعقول .
 

لازم است در سبک تربیتی خود کمی تجدید نظر داشته باشید، یعنی اقتدار لازم را پیداکنید  اما انعطاف را نیز فراموش نکنید . مواردی که قابل اغماض و چشم پوشی است را  بگذرید اما اگر موارد قابل گذشتن نیست گاهی لازم است برخورد جدی ( مثل شیوه ی محرومیت یا جابه جایی ) انجام شود و در این مسیر فرزند باید یاد بگیرد اگر یک بار کار اشتباهی انجام داد و والدین گذشت کردند و آموزش های لازم را برای آن کار اشتباه به او دادند ، تکرار دیگر بار آن مشمول محرومیت یا جریمه خواهد بود .
 

امیدوارم در مسیر فرزندپروری بهترین ها  در انتظار شما و دختر گلتان باشد