چرا کودکان به اموال ديگران دست‏درازي مي‏کنند؟

ج: متأسفانه برخي از والدين، هنگام مواجهه با اين مسأله )دست درازي کودک به اموال ديگران( بي‏درنگ بر او بر حسب دزد مي‏زنند و او را به شدت توبيخ مي‏کنند. پيش از ذکر علل اين رفتار، لازم است تأکيد کنم که تا اطمينان نيافته‏ايد شي‏ء گم شده را فرزندتان برداشته است، عکس‏العمل نشان ندهيد. در موارد بسياري پس از توبيخ کودک، شي‏ء گم شده پيدا شده است. 1. جلب توجه: کودک سه ماه است به مدرسه رفته؛ ولي توجهي از سوي اولياي مدرسه به او نشده است. وسيله‏اي از دوستش را بر مي‏دارد و بعد خود را به دفتر مدرسه معرفي مي‏کند تا توبيخ شود و مورد توجه قرار گيرد. به اولياي خانه و مدرسه توصيه مي‏کنم به کودکان توجه کنند تا نياز فطري آنان به جلب توجه کمتر شود و مجبور نشوند از راه‏هاي ناپسند، خود را نشان دهند. 2. انتقام‏جويي: مهين و شهين دو خواهرند. مهين که بزرگ‏تر است، شهين را کتک زده. شهين چون توان مقابله به مثل را ندارد، ساعت مهين را بر مي‏دارد و بعد به پدر اطلاع مي‏دهد که مهين ساعتش را گم کرده است تا توبيخ شود و بدين شکل از او انتقام بگيرد و پس از انتقام‏جويي، ساعت را به جاي اولش باز مي‏گرداند. در مواجهه با اين پديده بايد به کودک درس انصاف داد؛ يعني که نمي‏تواند براي انتقام‏جويي، از شيوه‏هاي غير انساني استفاده کند. 3. پيشي گرفتن از رقيب: حميد و سعيد، دو رقيب درسي هستند. زنگ املا است. معلم املا را آغاز مي‏کند. حميد خودکار سعيد را بر مي‏دارد تا چند لحظه عقب بماند و آرامش خود را از دست بدهد و نمره‏اش از حميد کمتر شود. طبيعي است که پس از رسيدن به مقصود، خودکار سعيد را به جاي اولش بر مي‏گرداند. در مواجهه با اين رفتار، بايد به حميد آموخت که با دوست و رقيب خود بايد رقابت مثبت داشته باشد؛ و گرنه رشد او و نمره‏ي بهترش، ارزشي نخواهد داشت. 4. همرنگي با ديگران: پدر براي فرزند خود، جامدادي گران قيمت و منحصر به فردي مي‏خرد. کودک به مدرسه مي‏رود و همسالان به جهت جذابيت آن، دور و برش را مي‏گيرند و به وي اظهار علاقه مي‏کنند؛ اما پس از چند روز، چون تافته‏ي جدا بافته‏اي است، ترکش مي‏کنند. دانش‏آموز احساس مي‏کند با ديگران همرنگ نيست؛ بدين جهت، جامدادي متعارف يکي از همسالان را بر مي‏دارد تا با ديگران همرنگ شود و همسالان، به او نيز توجه کنند. به والدين عزيز توصيه مي‏شود در خريد وسايل مورد نياز کودک، عرف همسالان او را در نظر بگيرند و پا را فراتر نگذارند. 5. انحصار طلبي: کودک، هر چه مي‏خواهد، بدون استثنا برايش تهيه مي‏کنند. اين برخورد، افزون بر اين که مانع چشيدن طعم تلخ ناکامي مي‏شود که گاهي لازم است،روحيه‏ي انحصار طلبي را در او ايجاد مي‏کند و گمان مي‏کند هر چه در عالم وجود دارد، از آن او است و وسايل ديگران را بدون اجازه‏ي آنان بر مي‏دارد. 6. تحميل سليقه‏ي بزرگ‏ترها: در خريد وسايل مورد نياز کودک، سليقه‏ي خود را تحميل نکنيد که در اين صورت، چون آن وسيله را دوست ندارد، سراغ وسيله‏ي دوستش مي‏رود.