به نام خدا سلام فوری امر به معروف و نهی از منکر یکی از واجبات است متاسفانه بد حجابی در شهر های کوچک...

دوست عزیز آمر به معروف و ناهی از منکر باید عالم به معروف و منکر باشد همچنین بداند که فاعل منکر هم به آن علم دارد و در عین حال عمداً و بدون عذر شرعی مرتکب آن می شود و زمانی اقدام به امر و نهی واجب می شود که احتمال تاثیر امر به معروف و نهی از منکر در مورد آن شخص داده شود و ضرری برای خود او نداشته باشد و در این مورد باید تناسب بین ضرر احتمالی و اهمیت معروفی که به آن امر می نماید یا منکری که از آن نهی می کند را ملاحظه نماید. لازم است که بدانید امر به معروف و نهی از منکر نمودن دارای شرایطی است که اگر آن شرایط محقق شود تکلیف شرعی و وظیفه اجتماعی و انسانی همه مکلفین است. شرایط امر به معروف و نهی از منکر: 1. آمر به معروف و ناهی از منکر احکام شرعی مربوط به امر به معروف و نهی از منکر، موارد معروف و منکر یا شرایط وجوب مراتب آن و کیفیت اجرای نیکوی آنرا بداند. 2. آمر به معروف و ناهی از منکر واجبات و محرمات را بشناسد. 3. بداند کسی که مرتکب معصیت شده قصد تکرار را داشته باشد. 4. احتمال تاثیر داده شود. 5. از تند روی ها و تعصبات عامیانه و اعمال سلیقه های شخصی اجتناب کند. 6. آمر به معروف و ناهی از منکر خود را به زیور اخلاق و التزام عملی آراسته کند و از شیوه های رفتاری آموزنده استفاده نماید. لازم به ذکر است برای اینکه امر به معروف به شیوه بهتری انجام شود شرایط زیر لازم الاجراست: 1. ویژگی های روحی و روانی طرف مقابل را بشناسد و به تناسب آنها با وی برخورد کند. 2. خصوصیات مثبت طرف مقابل را بدست آورد و از راه آنها او را جذب کند. 3. با زبان منطقی و عاطفی به شخص بفهماند که آنچه به وی تذکر داده می شود در رابطه با مصالح خود او و به نفع اوست. پس همانگونه که ذکر شد از شرایط واجب شدن امر به معروف و نهی از منکر این است که احتمال تاثیر در شخص داده شود. پس شما باید هر مسئله منکری که می بینید با توجه به شرائط بالا اگر خودتان می توانید تذکر دهید و اگر نمی توانید به مرجعی که می تواند این کار را انجام دهد اطلاع دهید. یکی از ویژگی ها و خصلت های بسیار جالب و عالی دین عزیز اسلام، در این است که افراد جامعه همه مسئول بوده وهیچ کس نمی تواند وظایف دینی و یا حداقل بخشی از تکالیف دینی اش را به عهده دیگران بگذارد. بر مبنای این اصل اساسی که در دین ما وجود دارد، خدای متعال برای جلوگیری از گسترش فساد و ابتذال و معصیت در جامعه، بسیار دقیق و عالی طراحی نموده که امروزه در علوم جدید و از نگاه جامعه شناسی به آن نظارت عمومی گفته می شود. اگر جامعه بخواهد سالم باشد و از فسادها و انحرافات به دور باشد، یکی از مؤلفه هائی که در آن باید به شدت پررنگ بوده و مورد توجه باشد، داشتن روحیه نظارتی در بین اقشار جامعه است. در چنین جامعه ای فضا برای افرادی که قصد سوئی دارند، نا امن و غیر قابل تحمل شده و کسی به خودش جرأت نمی دهد که بخواهد عمل خلافی انجام دهد و این جامعه است که حتی اگر دستگاه های نظارتی و انتظامی هم نداشته باشد دچار مشکل نخواهد شد. چرا که دستگاه ها و سیستم های نظارتی هر چقدر هم وسیع و پر حجم باشند نمی توانند که در تمام لحظات در همه مکان ها و در بین جمعیت ها حضور داشته و مراقب امور باشند. در تعابیر دینی ما ازاین سیستم نظارت عمومی، با تعابیری مثل امر به معروف و نهی از منکر یاد شده است و به همین خاطر است که در روایات داریم اگر امر به معروف و نهی از منکر از جامعه رو به فساد می رود و خوبان کنار زده می شوند و افراد فاسد نقش محدودی در جامعه پیدا می کنند و چه بسا نسبت به مؤمنین نیز با جسارت و جرأت رفتار خواهند کرد و هر چه قدر که این فرهنگ بسیار عالی و اصیل کم رنگتر شود، فساد در جامعه نیز بیشتر می گردد. (البته امر به معروف با شرایط) حال با توجه به مقدمه فوق، خود شما قضاوت کنید که وظیفه اصلی و اساسی برعهده چه کسی بوده؟ چه شد که جامعه ما با این وضع مواجه شد؟ جواب همه این سؤالاتی از این است در یک جمله است: فراموش کردن، امر به معروف و نهی از منکر و تعطیل کردن این واجب الهی. و تا زمانیکه مؤمنین دو مرتبه به خود نیاید و این سنت الهی را احیاء نکنند، اگر تمام نیروهای نظامی و انتظامی هم بسیج شوند، برای برخورد با این پدیده راهی پیش نخواهد برد و اگر توفیقی نیز بدست آورند، مقطعی و سطحی می باشد نه دائمی و زیر بنائی. در پایان تذکر دو مطلب را لازم می دانیم: 1. منظور ما در مطالب فوق از امر به معروف و نهی از منکر، برخورد فیزیکی و یا حرف تذکر لسانی نیست. بلکه چه بسا در مرحله ابتدائی باید شروع به فرهنگ سازی کرد و هرکس می تواند از خودش و اطرافیانش شروع کند و این فرهنگ سازی باید با رعایت کردن و در نظر گرفتن ظرافت های لازم و اخلاقی باشد به طور مثال با روی گشاده به دور از حس برتری طلبی و توهین. 2. پر واضح است که در این راستا نهادها و ارگانهائی نیز وظایفی بسیار مهمی برعهده دارند، که باید به آن عمل کنند یعنی این طور نیست که بگویند چون وظیفه دینی مردم چنین و چنان است پس ما دیگر کاری نباید بکنیم. بلکه برعکس آنها باید با تمام تلاش و قوت وظایف خود را انجام دهند تا مردم نیز تشویق شده و به آنها کمک کنند. خود این مطلب همچنان باز می گردد به اینکه تک تک افرادی که در این ارگان ها هستند واقعاً دلسوزانه و با احساس مسئولیت پیگیر امور باشند تا نتیجه دهد نه اینکه به خاطر اینکه شغلشان ایجاب می کنند بخواهند به این امور مشغول شود که البته در این زمینه نواقصی وجود دارد که امیدواریم مسئولین زیرربط هرچه زودتر آنها را برطرف نمایند. شما نباید به خاطر بد حجابی خودتان را از حضور در جامعه محروم کنید و در خانه بمانید فعالیت های شما باید در وقت وزمان خودش اجرا شود. خودتان را آزار ندهید و در حد وظیفه وتکلیف از خودتان انتظار داشته باشید. به هر حال توجه و دغدغه شما نسبت به مسائل دینی قابل تحسین و تقدیر می باشد و امیدواریم که همواره این دغدغه و پیگیری در شما باشد و به برکت این خصلت بسیار مثبت و پسندیده که از بارزترین خصوصیات اصحاب امام زمان (عج) است هرروز محبتتان نسبت به حضرت افزون گردد و موفق و پیروز بوده و زندگی سرشار از موفقیت و معنویتی داشته باشید. اين سوال توسط فرهنگسراي پرسش پاسخ داده شده است . www.porsesh.ir