با سلام خواهش میکنم به سوالی که میپرسم جواب دهید چون خیلی فکر من را به خود مشغول کرده من در پیش دانشگاهی...

( تحصیلات : دیپلم ، 18 ساله )

با سلام خواهش میکنم به سوالی که میپرسم جواب دهید چون خیلی فکر من را به خود مشغول کرده من در پیش دانشگاهی مشاوری داشتم که او را بسیار زیاد حتی بیشتر از خواهرم دوست داشتم چون اولین کسی بودکه به استعداد و هوش من اعتماد کرد . هر وقت بچه ها او را مسخره میکردند من از او دفاع میکردم اما کم کم علاقه او به من کم شد من اهل مسخره کردن دیگران با غیبت نیستم مشاورمان با بچه ها به غیبت و مسخره کردن و بحث های سیاسی می پرداخت و هر روز بیشتر با انها صمیمی میشد(در حالی که اکثر انها پشت سر مشاورمان حرف هایی در مورد او میزدند که 180 درجه با رفتارشان در برابر او فرق داشت) چندین بار که بچه ها من را مسخره کردن او هم خندید . چندین بار من را جلوی بقیه دعوا و تحقیر کرد حال انکه من واقعا هیچ تقصیزی نداشتم و در اخر اسفند بود که یک روز به من گفت دچار یک جور بیماری روانی و توهم هستی و تمام این حرفها ساخته و پرداخته ی ذهن تو ست و گفت نمیشه که همه ادم ها بد باشند فقط تو خوب باشی تو بد هستی حرفهای ان روز مشاورمان مرا بسیار ناراحت کرد و تا همین امروز روزی نبوده که به خاطر حرف ها و حرکاتش ناراحت نشده باشم یا گریه نکرده باشم . چندین کتاب از کتاب خانه دست من امانت بود که چند روز پیش برای اینکه مدیون مدرسه نباشم رفتم کتابها را پس بدم چون دلم نمی خواست مشاورم را ببینم می خواستم کتاب ها را دست یک دانشاموز بدهم تا او کتاب ها را در کتابخانه بگذارد چون کسی داخل حیاط نبود به طبقه بالا رفتم ولی از شانس بدم مدرسه تعطیل بود هرچه سعی کردم نتوانستم پیش مشاورمان بروم کتاب هارا در راهرو گذاشتم اما همان موقع مشاورمان از اتاق بیرون امد و من بدون اینکه به او سلام کنم از مدرسه بیرون امدم او هم به خانه ما زنگ زد و گفت من این همه باری این ها زحمت کشیدم و خلاصه خیلی اراحت شده بود می خواستم بدونم من مرتکب گناهی شدم از اینکه مشاورمان را ناراحت کردم ولی اصلا حاضر نیستم از او عذر خواهی کنم خواهشا جواب من را بدهیدپاسخ :

مشاور (hassan najafi)